#36
Bericht
door Gardensafari » maandag 24 augustus 2015, 21:14
Het ambtenarenleven is heel anders dan jij je voorstelt.
Vanmorgen om half zeven weggereden met de auto om tegen zevenen aan te komen bij mijn kantoor.
Spliksplinternieuw, dus geen eigen kamer meer, maar een "vlek" waar ik geacht word te werken.
De enkele glazen kamer die er is, is uiteraard al bezet, dus zoek ik maar een varkenskot op van 1 bij 2 meter.
Dan een kopje koffie.
De automaat in ons gebouw geeft geen koffie, maar "een product".
Je drukt op de knop "Koffie compleet" en het apparaat meldt: "product wordt bereid".
In een plastic bekertje stroomt een bruinig goedje, dat ontzettend schuimt.
Dat schuim trekt weg, een bruin laagje in het bekertje achterlatend.
Achter me stond één van de kleinere chefjes.
Een kereltje van 1 meter 50, schat ik zo.
Die had ook zin in koffie, maar meestal komt hij niet verder dan "choco compleet".
De koffieknopjes zitten namelijk te hoog.
Dat choco-knopje is de hoogst haalbare.
Dus heb ik hem maar opgetild: kan hij eindelijk weer eens zelf kiezen.
Een akelig, zeurderig mannetje met zo'n ouderwetse corduroybroek, die maar op onze etage blijft hangen, omdat hij de knopjes van de lift om hogerop te komen niet kan bedienen. Ze zitten te hoog.
Terwijl ik hem hoog houd, knapt er iets in mijn rug en verrek ik van de pijn.
Terugstrompelen naar mijn varkenskot.
Dan op weg naar mijn locker, alwaar zich mijn laptop bevindt.
Deze meenemen naar het kot en aansluiten.
Het opstarten duurt ongeveer een half uur.
Tijd om mijn koffie op te drinken.
Dan naar buiten voor een sigaretje.
Buiten zijn we voorzien van een bushalte voor als het regent.
Een paar collega's staan hele dagen in dat ding te wachten op de bus die niet komt.
Ik beperk mij tot een sigaretje en ga weer naar binnen.
Sta weer eindeloos te wachten op de lift.
Waarom dat zo lang duurt terwijl ik alleen maar naar de 2e etage wil, blijft duister.
Evenals in de lift overigens: het licht doet ut niet.
Dus weer drukken op de knop "BG" om aan de balie aldaar te melden dat er iets mis is met het licht in de lift.
De man achter de balie kijkt mij aan alsof hij water ziet branden.
Ik zou toch moeten weten dat ik zulks moet melden via de laptop bij het "Centraal Punt Facilitaire Meldingen".
Oh ja.
Na lang wachten met een andere lift naar boven.
Hier doet het licht het wel, dus snel vergeten dat er een lift is zonder licht.
Mijn laptop is ondertussen opgestart.
Ik kom er nog niet aan toe.
Mijn baas houdt een cake.
Een "cake op de dag".
Elk teamlid vertelt wat zijn voornemens zijn ten aanzien van de voorliggende dag.
Een ieder gromt instemmend en na een half uur is dat gezeik ook weer afgelopen.
Terug naar mijn varkenskot.
Op de laptop een bericht: er is een update geïnstalleerd en de computer moet opnieuw worden opgestart.
Verdorie, weer een half uur naar de kl...
Ik start het ding opnieuw op, drink een kopje bocht en rook een sigaretje.
In de lift staat een mannetje van de facilitaire dienstverlening met een briefje in zijn hand.
Op dat briefje staat kennelijk iets over de haperende verlichting in de lift.
Het mannetje kijkt naar het briefje en dan naar de lamp en knikt.
En dan zegt hij tegen mij: "Het licht is kapot".
Ik houd wijselijk mijn mond, want van dit soort lieden hangt veel af.
Hij zit een vinkje op het papier en zegt dat hij de opdracht zal geven de lamp te vervangen.
En ik denk: "Zal dat nog dit jaar gebeuren?"
Ik zit achter mijn laptop, ik meld mij aan en... een mededeling.
"Onderzoek heeft aangetoond dat lezers Arial een prettiger tekenreeks vinden dan het thans gebruikte Courier.
Daarom gaan we om naar Arial.
Lees bijgaande instructie hoe u dat op uw werkplek implementeert.
De computer zal gedurende deze omschakeling twee keer opnieuw worden opgestart.
Ik schakel om en bij de eerste nieuwe opstart haal ik een kopje koffie en rook een sigaretje.
En van arremoede herhaal ik dat bij de tweede heropstart.
Als die gelukt is, is het twaalf uur en dus lunchtijd.
Na de lunchtijd ontgrendel ik mij laptop.
Ha, leuk: nieuwe mededeling.
"Voor een aantal standaard formulieren blijkt het nog niet mogelijk om Arial als standaardlettertype toe te passen.
De leiding heeft daarom besloten om voor onbepaalde tijd terug te keren naar Courier.
In bijgaande instructie leest u hoe u dat moet doen.
Vanwege de complexiteit van deze terugrol zal uw computer drie keer opnieuw opstarten."
Na de tweede heropstart laat mijn computer het afweten.
Hij verdomt het gewoon.
Ik bel het servicenummer van de facilitaire ICT-afdeling.
Een snibbig vrouw vertelt mij dat ze een mailtje gaan rondsturen dat je de tweede opstart niet moet doen, want dan loopt de computer vast.
Ik vraag wat ik nu moet doen, het mailtjesverhaal maar negerend.
De computer aanlaten, want er komt voor alle machines een nachtelijke push, zodat morgen alle problemen zijn verdwenen.
Ik vraag of ik ondertussen iets met de computer kan.
"Nee", bitst de kenau, "dat kunt u nu toch ook niet".
Tegen zoveel logica ben ik ook niet opgewassen.
Het is druk bij het koffiezetapparaat, want de meeste medewerkers zitten ondertussen muurvast met hun pc en in moderne kantoren kun je niet zonder.
Tegen vieren vertrek ik geheel uitgeput richting huis.
Ik houd mij vast aan wat een collega ooit zei:
"De baas bepaalt je maandsalaris, maar je uursalaris bepaal je zelf".
Nou, dat zat wel snor vandaag.
Laatst gewijzigd door
Gardensafari op dinsdag 25 augustus 2015, 20:25, 2 keer totaal gewijzigd.
Knor, knor,
Hans
Steeds vaker wordt in Nederland Dr. Oetker uitgesproken als "Dr. Utker". Ik hoop dat ze dat met koetjesrepen niet gaan doen.
. 
belastingplichtige.
bijvoorbeeld, werd toen als omkoping gezien).
