"Hoog Thai's"

[dutch]

Hoe zou het toch komen dat ik zo veel verschillende reacties krijg op MIJN Thais gebrabbel.?
Vooropgesteld moet ik opmerken dat het onderwerp van gesprek er enorm toe doet.Gaat het over alledaagse koetjes en kalfjes of gaat het over specialistische/technische onderwerpen.
*Ik zit 2 a 3 keer per jaar bij een directeur van de plaatselijke Toyota te kletsen.Echt kletsen,soms wat gebaren uitleg,maar geen woordenboek in de buurt.Aan de hand van de vragen kan ik ook opmaken dat men mijn geprevel begrijpt
*Met de familie van mij partner komt het tot absoluut niets.Ze kijken me aan alsof ik van Mars kom.
*Alle overige dagelijkse contacten met winkelpersoneel-leveranciers/servicepersoneel aan huis- etc ,loopt verre van vloeiend maar ik kom thuis met wat ik wil hebben

Ik ontdek dus een groot verschil van (on)begrip over mijn pogingen om Thais te spreken.
Mijn woordenschat is (en dat durf ik te zeggen) enorm groot maar......uitspraaktechnisch ...????????
Daar ligt toch een grote oorzaak van het onbegrip.
Ik woon in een Amphur waarvan de naam gevormd wordt door drie korte woordjes.
Ik woon er nu 8 jaar en een voorkomende vraag bij vele gesprekken is:"waar woon je?"Na al die 8 jaren kijkt men mij meestal verdwaasd aan als ik deze 3 woordjes uitspreek.Vervolgens probeer ik het op vele verschillende manieren,met diverse verschillende klemtonen uit te spreken echter ???Als het al lukt dan weet ik zelf niet wat ik anders heb gezegd.Ik gebruik nu de naam van een dichtbij liggend dorp en vertel er dan bij dat mijn X X X een paar kilometer verder is.Ooohhhh dat is X X X .., inderdaad knik ik dan maar

Elke poging tot het spreken of leren spreken van de Thaise taal vind ik bewonderenswaardig en ik laat eenieder daarbij in z'n/haar waarde.

Ik ben nu overigens begonnen met het Thaise schrift.Gewoon met eenvoudige schoolschriftjes.Op zich wel geinig

[greenthaiway]

Wat de taal hier betreft kom ik redelijk uit de voeten.
Ken aardig wat woordjes maar kan er ook geen zinnen van maken.
Maar ik heb echt vele malen, vooral in de 7-Eleven, the horen gekregen dat ik goed Thai spreek.
Dat komt omdat als ik het gesprek begin haal ik het Thai dat ik ken uit de kast en zo lijkt het nog wat.
Maar als een Thai tegen mij begint met een totaal ander onderwerp ben ik bijna nergens...

Al met al red ik mij uitstekend, het voordeel van de taal niet goed kennen is dat ik gevrijwaard ben om aan te horen waar het over gaat.
Geld, geldgebrek, de tante is ziek, de buurvrouw heeft een nieuwe vriend, zou haar man in Taiwan dat wel weten, etc.etc.etc.
Nu is het een geroezemoes die zich op de achtergrond aafspeelt.
Hinderlijk vind ik persoonlijk als een Thaise kerel hard en dominerend een gesprek voert met andere Thai.
Echt een irritatie, vooral als ze niet ver van je strandstoel met familie over alles en nog wat praten, maar zo'n dominerende stem ertussen die de boventoon voert is mij een gruwel.
Bij een roadblock van de Politie wend ik ook steevast voor dat ik geen Thai spreek en ga over op Engels of Fries.

Bij de 7-Eleven geven ze bij een blikje fris, ben (ff off-topic), van de Pepsi en Cola verslaving af sinds een aantal weken(!),
was echt een veslaving, dronk zo'n 2 grote flessen en de inhoud van wat blikjes per dag, ruim 3 liter dus :-(
Om de zin af te maken, mijn excuus voor de uitwijding maar voor betrokkene belangrijk bij de 7-Eleven dus doen ze bij een blikje fris altijd een rietje of rietjes, ik zeg steevast, Mai Au Lot, dat betekent geen rietje dacht ik.
Nou dat brengt bijna altijd een glimlach op de gezichten van verkoopsters en krijg te horen Khun Put Thai Keng

Alles fonetisch neergepend dames en heren, begrijp naast de honderden woorden echt niets van het Thai.
Het kostte mij iets meer dan een week om van 1 tot 10 te tellen, inmiddels ben ik doorgestoten tot de 10,000, 100,000, 1000,000

Sprak vroeger in mijn kinderjaren vloeiend Passar Maleisch, de taal van de Baboe en Kebon (Dienstmeid en Tuinman), de taal van de onderklasse, van de markt (Passar), woonde op Java, taal pik je op als je jong bent, niet stokoud.
Ben het Maleisch vergeten, weet nog minder woorden van het Maleisch dan van het Thai nu.