Even een opmerking hierover.prajak schreef: De systemen werken vanuit 'ik ik ik' en niet vanuit 'hoe komen we de klant tegemoet'.
En dat zal nog lang zo gaan.
Hier geldt bij de overheid vooral angst en niet het "ik".
In bepaalde kringen is men doodsbenauwd voor virussen en andere troep die mensen zouden kunnen meesturen met bijvoorbeeld e-mail.
Dus zitten er beperkingen op het e-mail-verkeer.
Dit tot ergernis van ambtenaar en burger.
E-mail is snel, persoonlijk, overzichtelijk.
Door elke keer je reactie te plakken in de vorige e-mail hoef je er nog maar één te bewaren (der laatste met de volledige historie).
Het is ook veel korter.
Nu krijg je brieven thuis die beginnen met:
"Ik ontving uw brief van datum huppeldepup.
In deze brief stelt u de vraag of het mogelijk is in de toekomst gebruik te maken van e-mail. Hieronder treft u mijn reactie aan op die vraag."
Drie nutteloze volzinnen die je bij mail niet hoeft te gebruiken, want je plakt je antwoord gewoon vast aan de vraag.
Maar men is bang voor virussen en andere Russen.
Dus werkt men al met DigiD, het persoonlijke domein en andere fraaie verzinsels.
Maar het kan veel eenvoudiger. En dat is ook onderkend, namelijk door veel meer te mailen.
Het bewijs van inleven zijn is ook een mooi voorbeeld.
Ga je dood in Nederland, dan brengt de gemeente tal van instanties op de hoogte.
Woon je in het buitenland en ga je dood, dan weet in principe niemand dat.
Dat zou je kunnen oplossen door één instantie verantwoordelijk te maken.
Dat kan bijvoorbeeld zijn de afdeling buitenlanders van de GBA te Den Haag, de Belastingdienst of de SVB.
De laatste ligt het meest voor de hand, omdat bijna iedereen die (een tijdje) in Nederland heeft gewoond AOW heeft opgebouwd.
Want het gaat niet alleen om Nederlanders die naar het buitenland zijn geëmigreerd, maar ook om buitenlanders die een poosje in Nederland hebben gewoond en gewerkt.