Long Beach, koh Chang

Reisverhalen.
Moderators: Chang, Patriot, Broom

Moderator: Loempia

Plaats reactie
Bericht
Auteur
robi6
Zeer veel ervaring
Zeer veel ervaring
Berichten: 125
Lid geworden op: donderdag 16 maart 2017, 15:53

Long Beach, koh Chang

#1 Bericht door robi6 » woensdag 24 juli 2019, 14:34

Paradijs kun je beter voor jezelf houden, voor het een verloren paradijs wordt.
Op deze stelregel maak ik één uitzondering.
Thailand stond niet op mijn verlanglijst. Dat ik er toch heenging kwam, doordat vrienden zeiden: dit paradijs, Long Beach genaamd, is geschapen voor jou. En dat bleek waar.
Dat Long Beach op Koh Chang zo bijzonder is komt door de ligging. Koh Chang is volkomen overlopen en verpest voor paradijs-zoekers, maar dat geldt voor de westkust. Bijna louter strand, dus overwoekerd met resorts hotel en bars, terwijl de oostkust mangrove is. Daar liggen twee vissersdorpjes, maar met aan het eind één strandje, Long Beach genaamd. Verder niets dan jungle. Geen winkels, bars, massage- of tattooshops, geen internet, geen stroom, en dat lokte in de jaren een apart publiek. Je kwam er voor langere tijd, en er ontstond een sfeertje. Je genoot van de stilte, de dieren, de zee en het groepje liefhebbers.
Ik kan een hoop verhalen over de ontwikkeling in de laatste 7 jaar, (er waren ooit 3 resorts, nu nog maar 1 over na de crisis)maar beperk me tot hoe het nu voor mij is.
Er is geen taxi heen, tenzij je 20-30 € aan de driver betaalt. Je kan dus het beste een scooter huren, zo lang als je er wil blijven. Overdag komen de toeristen er zwemmen en eten, die in grote getale langs waaien, van allerlei slag, omdat iedere Koh Chang-ganger het andere eind van het eiland wil zien. Maar na half 5 wordt het stil en tussen maart en november was het tot vorig jaar zelfs gesloten.
Wat je ook kan doen is de manager, Joe bellen, maar daar je bovenop de berg geen antennes staan heb je meestal geen bereik.
Ik kom er nu dus 7 jaar en geniet elk jaar meer. Van de dieren in de lagune, het zwemmen in d e ondiepe baai)(ideaal met kleine kinderen) , van het observeren van de dieren en de toeristen .
Fijn dat ze daarna weer vertrekken, en je overblijft met een groepje, variërend van 0-10, waarmee je dan intensief kennis maakt, voor zover je dat wil. ‘s Avonds op het terras, genietend van de mooiste zonsondergangen, kom je aan de praat, met een select publiek.
Maar vooral ben ik gehecht geraakt aan het managers-stel Jo en Zalamah, de fijnste Thais die ik ontmoet heb. Bewondering voor hoe ze die plek runnen, met minimale middelen, en hart voor de plek. Bijzonder, omdat Joe een halve Amerikaan is. Vader Vietnamsoldaat, moeder Vietnamees, moest vluchten na de machtswisseling, een mooi mix van Thaise tact en Amerikaanse bravoure. Zalamah is van Islam-huize, maar vervreemd van haar familie. Ruimdenkende lui, en ze zien me graag, omdat ik even verknocht ben aan de plek.
De accomodatie is uiterst primitief. Een hutje, een verhoging met tamelijk spartaans matras, een terrasje en een peertje, voor als na 18 uur de generator aangaat. Je daalt een trapje af of loopt zo vanuit je hut de zee in.
De halve dag verblijf ik dan in mijn hangmat, boekje er bij, muziekje, of gewoon dromend bij de zee, de apen observerend, een reiger of een zangvogel, een arend, een slang of een hagedisje, de gekko die je s nachts even wakker roept, magie.
Of ik loop het strand af, op t eind (ca. 25- m.) door een junglepaadje naar het laatste strandje Memorial Beach, 35 m.lang, tot 2 jaar geleden het ongereptste van het eiland. Helaas is daar een groot paviljoen neergezet, dat in februari nog niet in gebruik was. Er staat een monument dat herinnert aan een zeeslag tegen de Fransen.
Maar nu de vraag, waarom ik een uitzondering maak op die stelregel: er komen zelden Hollanders en ze blijven niet hangen. En ik heb na 2-3 weken soms gewoon zin om mn moerstaal te spreken. Snap je?

Gebruikersavatar
erik-kuijpers
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 3376
Lid geworden op: donderdag 11 oktober 2018, 14:32
Locatie: In volgend leven: Frankrijk.

Re: Long Beach, koh Chang

#2 Bericht door erik-kuijpers » woensdag 24 juli 2019, 14:39

Leuk verslag. Doe dat wat vaker voor ons, je moers taal schrijven...... :clap:

Plaats reactie

Terug naar “Reisverhalen”