#146
Bericht
door genesis » zaterdag 27 juli 2013, 21:43
Na het douchen liep ze met omgeslagen handdoek wat zoekend rond in het appartement, terwijl ik op het bed zat om het moment te kiezen om met haar te spreken.......
Dus ik ben naar haar toegelopen heb haar voorzichtig bij haar handen gepakt en haar naar het bed gebracht zodat we daar konden zitten. Ik vertelde haar dat nav van het gesprek van gisteren ik geen raakpunten en overeenkomsten zag in hoe wij onze relatie zagen........
En sprak hierbij de woorden uit dat ik de relatie met haar ging beëindigen.......... Eerst reageerde ze zoals ik van haar had verwacht, ijzige stilte en kilte, zoals ik haar inschatte zoals zij voorheen zichzelf had verwoord, zoals ze het in het verleden had gedaan, ‘over is over’ en als je haar raakt dan sluit ze als een ‘oester’ en trekt ze een verdedigingswal op waar niets en niemand doorheen komt.Als door een horzel gestoken greep ze haar schoenen en holde het appartement uit, daarbij de woorden sprekend zover ik kon horen..... ‘alle Westerlingen zijn het hetzelfde, geven op zonder te vechten’!.......... Ik denk nog Huh! Als er 1 heeft gevochten en zich kwetsbaar heeft opgesteld dan ben ik het wel! Maar goed de reactie kwam ook voort uit het feit dat ze dit niet van me had zien aankomen.......
Maar goed ze holde dus het appartement uit, ik ben haar na gerend en heb haar terug ons appartement genomen. Waarbij ik de woorden sprak, zo kun je niet weglopen, je hebt geen plaats om naar toe te gaan, ik ga wel naar een hotel. Zij sprak daarbij de woorden: Ik red het wel, ik heb het altijd gereed. Maar omdat ze al een tijd niet werkt en bezig was met een studie Engels heeft ze geen inkomsten. Ik zeg tegen haar, maak je geen zorgen, hierin blijf ik je sowieso ondersteunen, zodat je een studie kan afmaken voor je toekomst en gewoon hier in dit appartement kan blijven, want jij moet ook vooruit in het leven, mijn gevoel is voor jou niet veranderd en je bent eerlijk en oprecht naar mij geweest. We steken alleen te verschillend in deze relatie. Die is op deze manier voor mij te pijnlijk en op de lange termijn zal die me op deze manier serieus beschadigen, ik heb altijd het meest gegeven en geïncasseerd qua pijnlijke momenten........
Ze geeft zelf altijd aan dat als je in een relatie: ‘1 Baht geeft je er 1 terug moet krijgen (metafoor) om de relatie in balans te houden’. Nu heb ik haar aangegeven dat ik vind dat ik best een hele tijd meer kan geven dan ik ontvang als ik zicht heb op een mooie toekomst in een relatie. Dus dat gaat voor mij niet altijd op.....
Maar goed ze was dus terug in het appartement, waarin ze kil en als een razende allerlei spullen in tassen en zakken begon te proppen, daarna veranderde haar houding en begon ze met haar controle te verliezen en spullen te gooien....... Waarbij de nodige glasscherven op de vloer kwamen....... Ik heb haar voorzichtig op gepakt, want ze had haar schoenen ondertussen niet meer aan en ik wilde niet dat ze scherven in haar voeten kreeg en droeg haar naar het bed, waarbij ik vervolgens alle scherven begon op te ruimen. Zij zat ondertussen te huilen op het bed, ik heb snel alle scherven opgeruimd en ben bij haar op de grond gaan zitten en heb haar voeten vastgehouden.
Zij heeft wel 3 a 4 uur zitten huilen waarbij zij & ik niet hebben gesproken. Woorden zijn voor haar vaak ‘leeg’ zei ze, daden en gevoelens spreken voor haar vaak meer..... Aan het eind van die periode sprak ik toch de woorden die voor mij erg belangrijk waren om haar duidelijk te maken waarom ik zo niet met haar verder kon....
Ik zei tegen haar: Je hebt me best vaak pijnlijk geraakt en dat heb ik je ook gezegd en dat als je dat te vaak zou doen dat mijn hart daarvan zou kunnen breken....... En de doorslag gaf mij dat jij heel anders in de relatie staat ik.........
Meer woorden kon ik niet spreken, ze huilde ondertussen verder...... Opeens ‘brak’ze waarbij ze heel geëmotioneerd zei dat ze het nooit bedoeld had mij te kwetsen en ook dat ik de meest ‘gentle’ person was die ze ooit in haar leven had meegemaakt en dat dat haar nog nooit eerder was overkomen......
Dat ze me zo miste als we niet samen waren, dat ze niets liever wilde als samenzijn. Dat ze intens gelukkig kon zijn als ik haar knuffelde, haar s’nachts door haar haren streek of haar gezicht streelde, haar in mijn armen nam als we s’morgens wakker werden en dat ik van haar hield.
Ze begon heel erg emotioneel te worden (en dit was 100% zuiver dat kon ik zien & voelen!), met gebroken stem zei ze over haar toeren dat ze me niet kwijt wilde, dat ik het voor haar de moeite waard maakte om te leven en dat ze de toekomst zo anders had voorgesteld!..... Ik denk Huh! Jij dacht toch nooit verder dan de dag van vandaag?!
Wat was ze emotioneel op een manier die ik niet van haar had verwacht en die ze (zoals ze later zei) nog nooit had gehad. Ze gaf huilend aan dat nog nooit iemand voor haar rozen had gekocht, of een mooie romantische kaart met persoonlijke tekst had gegeven, net zoals de andere dingen die ik heb gedaan omdat ik het zo voelde. Dus ze heeft WEL romantische gevoelens! Ze zei ook dat ze gehoopt had dat wij eind dit jaar zouden trouwen! Dit had ik nooit verwacht, omdat ze wel eens had uitgesproken dat ze trouwen ten eerste niet belangrijk vond, temeer omdat ik als eens eerder getrouwd was geweest. En dat ze maar 1 keer in haar leven zou trouwen en dan wel met iemand die nog niet eerder was getrouwd geweest...... Wat voor mij het gevoel gaf, omdat ik wel eerder getrouwd was geweest, ik niet ‘the One’ zou zijn die hiervoor in aanmerking zou komen..........
Ook zei ze dat ze had gedacht aan onze toekomst, door een studie schoonheidsspecialiste te doen en een huisje te betrekken met daaraan een ruimte om dit als beroep uit te kunnen oefenen als zelfstandige, niet per definitie om er op te verdienen maar om voor haar gevoel van eigenwaarde nuttig bezig te zijn en als eigenaar van de zaak die te kunnen sluiten om samen te kunnen zijn en te kunnen reizen, omdat kinderen bij haar niet in de planning zitten.
Mijn ‘bek’ (op z’n Rotterdams gezegd) ‘pleurde’ open door wat ze me nu vertelde. Ze heeft het altijd over haar pantser ‘the Rock’ gehad, daar kon niemand doorheen komen en zo kon ze ook nooit gekwetst worden. Ik noemde die ‘kracht’ ook altijd haar kracht, maar ook haar zwakte, want niets kwam daar doorheen en binnen, maar ook niets kon daardoor naar buiten komen. Ik heb me altijd zorgen gemaakt over die ‘verdedigings-linie’ omdat dat een serieuze complicatie was voor onze relatie.
Ik zei tegen haar: ‘maar die ‘Rock’ zou je voor niemand openen of te breken zijn?!’ Ze zei dat ze er nu voor had gekozen om mij de sleutel daarvan te geven, omdat ze oprecht van me houd en dat belangrijker vond als zichzelf beschermen en zich onze relatie te ontnemen......
Pfff wonderen zijn de wereld nog niet uit dus! Want ik probeerde altijd ‘ons’ te denken, terwijl zij toch vaak zij & ik dacht.......... Wat een ommekeer bij mijn meisje, wat was dit emotioneel voor ons beiden!.......
Ze zei me ook nog, dat ze altijd zo bang was voor mijn vragen als ik zei dat we moesten praten....... Hmmm dat kan ik me wel voorstellen, want dat gaat het echt ergens over en dan moeten de kaarten wel op tafel en dat is voor een Thaise niet zo makkelijk. Ook was ze altijd enorm zwart-wit, terwijl ik altijd uitlegde de consensus te willen zoeken, het compromis. Als voorbeeld: ik wil iets, maar zij vind het nix, dan doen we het niet, net zo goed als omgekeerd, dan zoeken we naar een keuze of oplossing waar we beiden achter staan en dat is dan ONZE keuze.
Na deze periode, die overigens 2 dagen besloeg (ik geef het voor het gemaak weer in 1 dag), was er totale rust & peace of mind & heart voor ons beiden. Ze sprak de woorden al: ‘Wij zijn nog niet klaar met onze relatie!’ En dat is ook zo.
Ze vroeg me nog 1 ding, ze zei: ‘als ik je vertel over mijn verleden met mannen dan merk ik dat je dat moeilijk vind en voor nu is dat ook nog zo, want dan zeg ik dat niet, want ik wil je geen zeer doen of onzeker maken!’ Ze had op school ook een man die duidelijk interesse in haar had en naar haar zat te kijken, maar ‘em gesmeerd was (definitief) nadat hij haar samen met mij had gezien, ik haal en breng haar namelijk op schooldagen van en naar school. Ze gaf me ook aan dat ze zo ‘bored’ was van die interesse, want ze had in haar leven gevonden wat ze zocht dus heeft geen enkele invloed op haar, want wat we hebben is veel te belangrijk voor haar.
Ze zei nog iets wat me veel zekerheid en voldoening gaf, ze zei: ‘ik wil dat je trots op me bent net zoals ik trots op jou wil kunnen zijn en dat is absolute trouw aan jouw! (dit betekende heel veel voor me!)
Ik zei: ‘neehoor, ik heb geen vragen meer en geen onzekerheid hierover, want je bent absoluut zuiver, ik heb hierover definitief rust in mijn systeem.’
O’ja ze vertelde me nog iets, (altijd als ik advies of uitleg gaf over iets waar ik ervaring mee had en/of expertise omdat het werk gerelateerd was, ging ze in ‘competitie’ of trok ze het in twijfel), ze zei: ‘altijd als jij er niet ben, of het niet ziet doe ik het zoals jij zegd.’
Wat ik kan zien hieruit is dat ik haar uit haar ‘veilige comfort-zone’ heb getrokken, dat het ‘bastion’ die ze altijd had en haar beschermde en veiligheid gaf had opgegeven.
De daaropvolgende momenten en dagen gingen in volledige harmonie.Nergens meer strijd over! (fout rijden of elkaar niet goed begrijpen enzo) En wat ze vanaf dat moment volledig open kon doen, was me recht in de ogen kijken als ze zei dat ze van me hield hetzelfde als we tijdens gesprekken met ons gezicht dicht bijelkaar waren. Dat lukte haar voorheen eigenlijk niet en nu..... was ze volledig open, ze zei ook vaker uit zichzelf als eerste dat ze van me hield.
Het ‘ijs’was definitief gebroken en het vertrouwen wat er nog niet was is er nu voor de volle 100%. Ik ben happy & zij ook, we hebben er vertrouwen in, in de relatie en elkaar.
Ik heb gezegd dat we een jaar gebruiken om te bouwen en als de gevoelens nog net zo sterk zijn als nu of sterker, dan zullen wij elkaar geen vragen meer hoeven te stellen en kunnen we gaan trouwen als het in ONZE planning past, maar wij hebben gekozen voor elkaar voor het leven........ Ja zo lijkt het wel te zijn voor ons, beiden in volle overtuiging!
En wat de verdere toekomst ons brengt.....dat weet niemand, ook wij niet, maar dat nemen we voor lief.
Ik heb haar nog een geruststelling kunnen geven, Ik zal haar altijd blijven ondersteunen ook als wij geen relatie meer met elkaar hebben, ze heeft in mij een vriend voor het leven. Waarom zou je je kunnen afvragen....... Nou gewoon omdat het een heel goed en fijn mens is die best wel een zwaar rot leven heeft gehad. Ik ken haar al zo’n jaar of 5 nu en heb haar altijd bijzonder en prettig persoon gevonde en het is voor mij maar een kleine moeite om dit te doen, ook als wij geen relatie meer zouden hebben hebben hou ik van haar als mens en vriend. En zo hoeft ze nooit meer in een situatie van zorgen te komen of zich te compromiteren.
Wie had kunnen denken dat het zo had kunnen eindigen/beginnen tussen ons en dat een Thaise & Westerling elkaar zo zou kunnen vinden in dit leven!......... Rust vindend bij elkaar, geen vragen en/of zorgen, maar harmonie & peace of mind & feeling, happiness dus voor ons beiden, wat voelt dat veilig & relaxed
Genesis
Laatst gewijzigd door
genesis op donderdag 01 augustus 2013, 00:50, 2 keer totaal gewijzigd.