Deel 6, in de bus .

Reisverhalen.
Moderators: Chang, Patriot, Broom

Moderator: Loempia

Plaats reactie
Bericht
Auteur
robi6
Zeer veel ervaring
Zeer veel ervaring
Berichten: 125
Lid geworden op: donderdag 16 maart 2017, 15:53

Deel 6, in de bus .

#1 Bericht door robi6 » donderdag 13 april 2017, 10:08

Tijdens een busstop tussen Trat en Bangkok(de bus moet tanken, we kunnen eindelijk even plassen, de benen strekken en wat lekkers kopen bij het winkeltje) zit ik buiten opeens naast een jonge vrouw, waarbij me, naast een enorme roze teddybeer, haar nagels opvallen. Ze zijn ooit zwart gelakt, maar de lak is half weggesleten. Haar hand rust vlak naast de mijne op de stoelleuning, en verrek, die duim ziet er precies zo uit als de mijne, al is die dan gehavend door een bovenraampje wat eerst niet dicht wilde, en ik in de stress vlak voor het vertrek uit Nijmegen met kracht wilde dichtrekken.
Schroom om contact te maken met een inheemse heeft dit land me al lang afgeleerd; ze willen niks liever. Dus ik tik haar zachtjes op haar schouder en wijs op mijn duim, met een gebaar van ‘met een hamer op geslagen’(het verhaal van het raam lijkt mij voor mijn beperkte engels wat ingewikkeld).
Er volgt een kort gesprek, wat zich in de bus voortzet als we weer gaan rijden. Dan tikt ze met haar hand op de stoel naast haar –kom naast me zitten.en zo ben ik zeker een uur aan de praat met een mooie vrouw, die echter ontkent dat ze mooi is, maar wel uit Myanmar komt. Ze woont nu in Bangkok, de teddybeer kreeg ze als nieuwjaarskado van haar vrienden waarmee ze op vakantie op Koh Chang was, maar nu is haar geld op en moet ze weer naar huis. Het is een bijzonder prettig gesprek, ik geef haar nog mijn adreskaartje, voor ze in een buitenwijk van Bangkok helaas eruit moet. Een gesprek dat overigens wat moeizaam verloopt -soms nemen we onze toevlucht tot een briefje waar ze dan het woord opschrijft dat ik niet kan verstaan, of waarop ze een huis tekent met daaronder het woord ‘one’, om aan te geven dat ze alleen woont. Zoals de Thais spreekt ze sommige letters anders uit dan wij, de s, de t zijn heel zacht en de r wordt weer een l.Wat voor werk ze doet is te ingewikkeld om uit te leggen. Maar de tijd vliegt om en zo heb ik dankzij een blauwe nagel een leuk gesprek met een bijzonder leuke vrouw.

wanadee
Expat
Expat
Berichten: 3813
Lid geworden op: woensdag 23 december 2015, 03:20
Locatie: Korat

Re: Deel 6, in de bus .

#2 Bericht door wanadee » vrijdag 14 april 2017, 08:49

robi6 schreef:Tijdens een busstop tussen Trat en Bangkok(de bus moet tanken, we kunnen eindelijk even plassen, de benen strekken en wat lekkers kopen bij het winkeltje) zit ik buiten opeens naast een jonge vrouw, waarbij me, naast een enorme roze teddybeer, haar nagels opvallen. Ze zijn ooit zwart gelakt, maar de lak is half weggesleten. Haar hand rust vlak naast de mijne op de stoelleuning, en verrek, die duim ziet er precies zo uit als de mijne, al is die dan gehavend door een bovenraampje wat eerst niet dicht wilde, en ik in de stress vlak voor het vertrek uit Nijmegen met kracht wilde dichtrekken.
Schroom om contact te maken met een inheemse heeft dit land me al lang afgeleerd; ze willen niks liever. Dus ik tik haar zachtjes op haar schouder en wijs op mijn duim, met een gebaar van ‘met een hamer op geslagen’(het verhaal van het raam lijkt mij voor mijn beperkte engels wat ingewikkeld).
Er volgt een kort gesprek, wat zich in de bus voortzet als we weer gaan rijden. Dan tikt ze met haar hand op de stoel naast haar –kom naast me zitten.en zo ben ik zeker een uur aan de praat met een mooie vrouw, die echter ontkent dat ze mooi is, maar wel uit Myanmar komt. Ze woont nu in Bangkok, de teddybeer kreeg ze als nieuwjaarskado van haar vrienden waarmee ze op vakantie op Koh Chang was, maar nu is haar geld op en moet ze weer naar huis. Het is een bijzonder prettig gesprek, ik geef haar nog mijn adreskaartje, voor ze in een buitenwijk van Bangkok helaas eruit moet. Een gesprek dat overigens wat moeizaam verloopt -soms nemen we onze toevlucht tot een briefje waar ze dan het woord opschrijft dat ik niet kan verstaan, of waarop ze een huis tekent met daaronder het woord ‘one’, om aan te geven dat ze alleen woont. Zoals de Thais spreekt ze sommige letters anders uit dan wij, de s, de t zijn heel zacht en de r wordt weer een l.Wat voor werk ze doet is te ingewikkeld om uit te leggen. Maar de tijd vliegt om en zo heb ik dankzij een blauwe nagel een leuk gesprek met een bijzonder leuke vrouw.
Volgens mij was dat tekeningetje met "one" een uitnodiging. Had je haast? :crazy:

robi6
Zeer veel ervaring
Zeer veel ervaring
Berichten: 125
Lid geworden op: donderdag 16 maart 2017, 15:53

Re: Deel 6, in de bus .

#3 Bericht door robi6 » zaterdag 16 september 2017, 00:59

o nee, maar ik ben veel te naief daar een uitnodiging in te zien.Je zou gelijk kunnen hebben. Maar dan sta ik toch met mijn mond vol tanden. Hopelijk weet ik de volgende keer wat te zeggen. by the way, heb net weer geboekt, vandaar dat ik nu pas weer op de site kijk.

Plaats reactie

Terug naar “Reisverhalen”