eind oktober 2019

Reisverhalen.
Moderators: Chang, Patriot, Broom

Moderator: Loempia

Plaats reactie
Bericht
Auteur
robi6
Zeer veel ervaring
Zeer veel ervaring
Berichten: 125
Lid geworden op: donderdag 16 maart 2017, 15:53

eind oktober 2019

#1 Bericht door robi6 » donderdag 02 april 2020, 13:13

IK ben al weer 2 dagen de enige gast, s nachts. Ma En Jo hebben alle tijd voor een praatje, wat ze zeer op prijs stellen. Jo vertelt: Ik begrijp die europese mannen en vrouwen niet. Gaan op reis en laten hun partner thuis. Dat doe je niet naar thaise begrippen. IK leg het uit, maar dat is rationeel. Het blijft, als je erover nadenkt, vreemd. IK dacht dat de aanleiding voor zijn opmerking was, de rus die eergistere vertrokken is. Die vertelde me dat zn vrouw pas bevallen is, vlak voor ie vertrok.Maar Dat wist Joe niet eens! Gewoon toeval dat ie daarover begon. De rus, jonge vent, bleek een echte backpacker, hoewel ie er.niet zó uitzag, kwa postuur. Gewoon russisch, wat boers.

IK vraag Zalamah hoe ze het gaan aanpakken met zó weinig personeel, als t druk wordt rond kerst. Dat wordt een probleem want Yaya, het stille cambodjaanse poppetje dat me eerder zo charmeerde , heeft het geld niet om te komen.20.000 bath, ca. 600 euro. Niet Dat de thaise immigration zo veel vraagt, die snakken naar buitenlandse werkers, Ze redden het niet zonder . Nee het is de Cambodj. regering die zn landgenoten uitkleedt voor ze in t buitenland mogen werken!
IK krijg nog meer sympathie voor haar nu Ik hoor dat haar ‘man’ (wat heet), aan de andere kant van t eiland in een duur hotel weliswaar minder verdient dan zij, Maar wel bij haar komt bedelen als Ie door zn geld is heengedronken, en niet naar de kinderen omkijkt ( vier). Ze krijgen hier 30 @ per dag, goed betaald naar thaise begrippen.
Joe is een echte Thai, gek op schuine grappen en spelletjes. Dan lachen ook de vrouwen mee, en zeurt niemand over seksisme. Als voorbeeld. Uiteraard laat hij in zn houding respect ZIEN.


De twee bungalows die Joe aan t bouwen is lopen vertraging op. Het wordt moeilijker aan hardhout t e komen, de omringende landen sluiten de grenzen. Een goed teken, maar pech voor Joe.

Familie Long Beach.
Bijna iedere toerist die Long Beach aandoet heeft tattoos, behalve de thais dan. Joe vertelt me een keer wat er gebeurt, na jaren;, het verbleekt , laat een lelijke plek achter waarvan de huid verschrompelt. Spijt komt te laat. Dat vertellen ze je niet.
Bijzondere man, wild verleden. Niet in een legerstrafkamp beland vanwege wiethandel, wat Ik dacht, maar iemand dood gereden met 150 op de motor, die ook ladderzat was. Long Beach.
Als de dagjesmensen weer terug naar de civilisatie zijn, blijven soms alleen ik en de staf over. Dan zitten we soms stil naar de sunset te kijken, Joe en Zalamah vertrouwen me persoonlijke dingen toe, met de keukencrew is het lachen, dan groeit er na weken een soort van familiegevoel. Dat komt ook door herkenning: Zalamah is haar (Moslim-) familie kwijt doordat ze nu in een andere, meer wereldse sfeer leeft, Joe als zoon van een Vietnamsoldaat, ma moest het land uit vluchten, is daarna in een subcultuur van heroïnegebruikers terecht gekomen. Zij spoten, hij niet, en alle 8 anderen zijn dood. Daarna reed ie met zn zatte kop, 150 op de motor een andere zatlap dood, daarna zn auto total loss, afijn armycamp, veel sporten, en drinkt nu geen druppel meer( zou een remedie zijn voor onze verslaafden). Ik kan niet eentje drinken, zegt ie, ik ga door. Zalamah heeft m van de nicotine afgeholpen, it,s killing me , zei hij een keer.
Zo word ik deelgenoot van als de kat in bad moet of kwijt is of jaloers op een nieuw jong katje het jong naar de keel vliegt, tja het is een nukkig wezen, zo dik als een rolmops, een grote haarbal die trots getoond wordt aan het publiek, die vol ontzag foto,s gaat maken. Joe vermaakt het volk met army- spelletjes met twee touwtjes of tandenstokers, lekker schuin. Een hollander zou daar een lage indruk van hebben. Vergis je niet, hij vertelt over zn broer, die nog nooit gewerkt heeft. Woont in Zwitserland gestudeerd, leeft van een uitkering, ongeschikt voor menselijke omgang. Hoog IQ, laag EQ, zegt ie.
Weet enorm veel over t eiland, alles wat er gaande is wordt m verteld ,hij heeft overal zn ‘antennes’. Eens was er consternatie in de baai, scholen vissen vluchtten richting strand. Een rugvin verschijnt boven water. Maar t is geen haai, weet ie.
Heerlijk vind ik ook zn laconieke houding tov. sommige dingen. Zo is er vorig jaar opeens een yogaplatform vlak achter het restaurant , net in de jungle, verschenen. Ik vraag Joe: dat was toch niet jouw idee? Want hij heeft niks met die beweging. O, zegt ie, dat wilde mn baas,(de eigenaar van de grond) en dan bouw ik dat. En dat bord dan, met : “Massage? Ask Joe.” O, zegt ie, dan zeg ik: de masseuse is net op vakantie.

Verstandhouding hebben we ook in het van niks iets maken, zo leert ie me lijm maken van piepschuim waar je wat benzine over giet, en jawel, het houdt. Een sandaal is altijd in beweging, en dit spul is flexibel. Living on a shoestring, zoals dat heet.
Wat ook verbindt: hij doet alles voor je, en dat herken ik.
De omgang met zn personeel, respect en gein ,en natuurlijk dat ik het strand schoonhoudt, onbetaalbaar voor iemand die in 4 maanden voor een heel jaar moet binnenharken.
Het is naast respect de humor waarmee Thai zich door elke situatie slaan.
Als mensen vragen naar wifi, reageert Joe door iemand na te doen die verdwaasd op zn telefoon aan t zoeken/kijken is, zoals overal in de rest van de wereld op terrassen.Behalve hier, wat een verademing is.
Zalamah zegt op zo,n vraag: flies? Yes we have many many, sandflies, black flies. But not alwais.

.

Als ik aankom stort ik 10.000 bath op mn account, en hoef 4 weken mn beurs niet te pakken.
Als ik afscheid neem, wat ze zo lang mogelijk rekken, klinkt dat woord altijd, family, en zo voelt het. Want van familie is bij mij ook weinig meer over. Al ben je die soms beter kwijt dan rijk.

Afijn, kom dus gerust aanmet je catamaran, je kinderwagen, je zeilplank, je drone, je speedboot, je kayak, ik zie het allemaal voorbijkomen.Maar neem je handdoek mee, je zaklamp, als t kan een thermarest matje want de matrassen zijn spartaans.

Plaats reactie

Terug naar “Reisverhalen”