Elst, ik krijg PB's van een aantal Nederlanders in Thailand, die met hetzelfde probleem zitten. Het zijn niet "de tweetjes" zoals jij het omschrijft die nadenken over een vertrek uit Thailand. Het leeft bij een redelijk aantal mensen. En niet alleen Nederlanders.elst99 schreef:Destijds zijn jullie neem ik aan met enthousiasme vertrokken naar Thailand, nu moeten jullie min of meer gedwongen vertrekken naar een onbekende omgeving, beide ong 70 jaar, veel achterlatend.
Was het nu zo omdat Thailand financieel aantrekkelijk was? Want als ik nu lees van Prajak dat de belasting en verzekeringen toch ook de bottleneck zijn om naar Nederland terug te keren.dus niet alleen de geraniums , stel je gerust er zijn orchideeën in hele en vuule te koop, om achter te zitten.
Nu heb je relatief weinig kosten, huur of eigendom ligt beduidend gunstiger dan in Europa, kleding, verwarming of verkoeling, verplaatsen met oude auto of scooter, om over hulp, kapper, pedicure en andere geneugten als massage (39€ P.u.) maar niet te spreken.
Ook de subsidie regelingen zijn in Nederland gekrompen. Je hebt wel meer voedselbanken, dat wel!
Misschien toch een optie, om vooral in het begin met z'n tweeën naar 'den vreemden' te gaan, de kat uit de boom kijkend en zien of het haalbaar is.
Thailand had zijn financiele voordelen om te wonen. We kregen ruim 50 baht voor een euro. Nu maar 38 baht. Dus een behoorlijk inkomensverlies. ook dat kon ik redelijk makkelijk opvangen. Ik heb immers een redelijk goed inkomen. En een goede zorgverzekering. Duur, maar te betalen. Tot ik 70 jaar werd. Ja, en dan vliegt die premie omhoog. Dus onbetaalbaar.
De zorgverzekering is de grootste redenen, maar ook andere factoren spelen mee. Vanmiddag sprak ik met een goede vriend en hij vond het hier allemaal wat minder leuk worden. Immigration is ook een factor. Je weet het nooit precies wat ze nu weer willen.
Elst, ik, maar ook anderen zijn geen doemdenkers. Wij hebben ook bij terugkeer een redelijk goed inkomen. Een inkomen waar 60% van de Nederlanders het moeten doen. Werkenden en niet-werkenden. Dus een goed "Jan Modaal" inkomen.We gaan niet uit armoede weg uit Thailand.
Ik leef niet op een eiland. Waar ik in Nederland zou gaan wonen, is niet de Randstad, maar een mooi klein dorpje in het Noorden van Nederland. Of een leuk klein dorpje in Cyprus.
Elst, ik weet precies wat mijn financiele uitgaven zijn, als ik in Nederland zou gaan wonen. Bijna tot en met een euro, bij wijze van spreken. Ik bedoel dan de vaste lasten die ik krijg en de subsidies die ik krijg. Vanaf verleden jaar januari, de eerste maand dat ik geen zorgverzekering meer had, ben ik bezig geweest.
Ik had en heb nog steeds een redelijke netwerk in Nederland. Ook familie dragen hun steentje bij in de informatievoorziening.
Ik was lid van een politieke partij, had connecties in de vakbond. Dat wil niet zeggen dat alles wat ik aan informatie krijg, bruikbaar is. Maar je krijgt wel een beeld van wat mij te wachten staat als ik in dat dorpje in het Noorden zou gaan wonen.
Nogmaals, ik ga niet uit armoede uit Thailand. Ik heb een redelijk goed inkomen. Dus financieel kan ik prima uit de voeten in Nederland. Maar de meeste Nederlanders van mijn leeftijd en inkomen zouden het ook niet redden als ze 300-350 euro premie per maand moesten betalen en dan alleen bij ziekenhuisopname alles vergoed krijgen, met uiteraard de nodige uitsluitingen. Alle medicijnen zelf betalen, huisarts zelf betalen, poli-klinische behandelingen zelf betalen etc. etc.
En in deze situatie zitten wij. Goed inkomen, maar te weinig om je een dure zorgverzekering te verschaffen met de nodige uitsluitingen en alleen "in-going patient"'.
En als je zestig bent, is de toekomst nog ver weg voor je 70ste.