Uit de oude doos: USSR en Transsib

[prajak]

USSR in 1987

Ik was 41 jaar en ging voor het eerst een vliegtuig in. De Iljoesjin 62. Reisdoel was eerst Moskou, dan Irkutsk en daarna de trein, de Transsib zoals ie wel wordt genoemd. Aan het hoofd van de leidende partij stond toen Mikhail Gorbachev (1931).

Moskou

Juni dus redelijk weer in Moskou; in het oosten was het steenkoud. In Moskou de obligate dingen gezien. We hadden een reisbegeleidster die kunstgeschiedenis had gestudeerd en vloeiend Duits sprak plus behoorlijk Nederlands. Tatjana, hoe zou ze anders moeten heten.

Wij waren, als groepsreis van een organisatie gespecialiseerd in de USSR, hooggeëerde gasten; logeerden in het grote Cosmos hotel aan de Laan van de Vrede en kregen voorrang als we een museum in wilden. De Russen bleven buiten in de rij staan.

Irkutsk

Vliegen naar Irkutsk en het toen nog grote en ongerepte Baikal meer bekeken en bevaren. Het meer is nu ernstig aangetast.

Hotels met de uitstraling van een Hilton, ze heetten allemaal Intourist Hotel, maar met de sfeer van een legerplaats. En het aparte, de hotelbar had een buitenloket! Daar stonden de Russen aan een wodka te nippen in de vrieskou. On the rocks dus. Wij hadden het binnen lekker warm en de bedienende dames lieten doorschemeren dat ze ons voor 100 dollar de man wel wat extra wilden opwarmen.....

Eten was goedbedoeld doch zozo en voor de winkels stonden ellenlange rijen voor ‘vers’ voedsel.

De Transsib

Die was toen nog met diesellocs; nog niet voorzien van bovenleiding.

De trein in; met 4 man in een coupé, 2 sliepen beneden, 2 boven, smal bed maar daar kon je een riem voor krijgen. WC op de gang waar direct de treinbegeleidster, een Russische dame met een figuur als een worstelaar, het hoofd om de deur stak en vroeg of je thee wilde.

Samowar

Immers, de samowar brandde dag en nacht!

https://www.google.nl/search?q=samovar+ ... 682%3B1023

Hoogtepunten van de treinreis waren de eetwagon want dan had je wat te doen, en de flessen Bacardi die we hadden om te mengen met de sterke Russische thee. Op de weinige stopplaatsen mochten we er even uit en konden we lokaal voedsel kopen en uiteraard wodka. Verder was het gewoon vervelen.

Khabarovsk

Khabarovsk was het eindstation; Wladiwostok was toen nog verboden voor toeristen. En in Khabarovsk scheen de zon weer en was het lekker warm.

Van daaruit terug naar Moskou was 12 uur vliegen. Het was en is een groot land.

[jumbo]

Oom was ambassadeur van Indonesie in Rusland. Had een Fiat als corporate auto en dat was een bezienswaardigheid van de eerste orde. Overal waar hij stond geparkeerd , drommen met mensen...weer eens wat anders als de blokkendozen uit Rusland e.o.

Op een dag uitgenodigd om met de trein samen met een generaal wat dieper Rusland in te gaan naar agrarische projecten kijken.
Rond de lunch werd de trein ergens stopgezet, gingen ze lunchen iets verderop en de trein bleef keurig wachten op het station.

Nooit zelf geweest, nooit in het oostblok geweest...

Ach ja, die tijden komen niet meer terug, hehehehe