Oké, laat ik eens mee gaan in deze casus. Hij is leuk tenslotte.
Bij een neef van ons - die 2 kinderen legaal geadopteerd had - is de adoptie van zijn zoon niet ongedaan gemaakt toen Marco de achternaam van zijn biologische ouders aan nam. Een fijne jongen met groene vingers en altijd vogels met spalkjes of zo. Hij had dus broers die sprekend op hem leken en opeens was hij de oudste en was meer thuis dan vroeger ooit.
Maar die neef kan Marco niet onterven. Wil hij ook niet hoor.
Over cultuur en zo ....
Als een groep mensen dagelijks met elkaar omgaan spelen er zoveel - vaak vanzelfsprekende - dingen mee.
Tijdens het praten houd je er rekening mee dat veel zaken al bekent zijn dus je hebt aan een paar woorden of een blik genoeg.
Bij mensen van een ander dorp is ander contact nodig en dan komen er mensen uit een ander land, nog tig keer vreemder.
Veel mensen geloven niet dat je daar contact mee kunt hebben.
Zoveel losse woorden die begrepen moeten worden en dan is het ook nog een vraag. Waarvoor een antwoord verlangd wordt. Dus bijna iedereen duikt met het gezicht onder het maaiveld - kun je het niet verliezen - waarna het eenvoudigste is .... lachen en schouders ophalen en 'no have' roepen.
Daarna noemen beide groepen elkaar IQ nullus.
De buitenlander die dan niet kwaad, vermoeid of erger kijkt maar tijd neemt en grapjes maakt red het op dan duur beter dan diegene die .... "o God wat een achterlijke zooi" op hun gezicht laten lezen.
Dit zijn mijn ideeën met - en door - herinneringen aan mijn jeugd.
Ik lees nu Vossengeest over een Koreaans meisje dat naast een Amerikaanse legerplaats opgroeit.
Prachtig beschreven, het verschil tussen 'gastvrouwen voor het vaderland' en 'hoeren' al naar gelang de eigen opinie was.
En voor de rest klink je nog steeds als een vrijgezel, er zijn mensen die geïnteresseerder over hun moeder schrijven dan jij over vrouw en kinderen.
En wat er nu ondertussen weer bij staat? Maak die casus iets minder egoïstisch, kan dat?
.. Ik heb je serieus benaderd maar dat is nu helemaal weg. Zoiets schrijf je toch niet op ? Dat doe je (niet) en je houdt jouw toetsenbord en mond daarover dicht.
en daar maak je mij niet gelukkig mee.
