moet me van het hart............................

[genesis]

.

[weten]

Hoe kan je het nou zover laten komen , ik ken verschillende relaties Thai farang die doen dat gewoon niet niks ervan de familie erbij,maar je het is nooit te laat.
Relatie in gevaar wel dan had je er al geen een als ze voor de familie kiest dan weet je toch genoeg.

[j.b]

GENESIS

Ik wens je veel sterkte , je zal het nodig hebben.

John.

[genesis]

.

[genesis]

.

[stevenl]

Enne je niet aanpassen aan de familie tradities en verhoudingen trekt je meisje in een splagaat en dan vind ik dat ik een oneigenlijk offer van haar zou vragen.

Dan heeft jullie relatie geen toekomst.

[Jos Flachs]

Genesis, een koppel wat ik ken is om die reden verhuisd van vlak bij hun familie naar verdomd ver van hun familie. De familie zag de farang als een ATM op pootjes. De vrouw vond dat heel vervelend, maar kon er niets aan doen. Familie, he? Op een gegeven moment kwam ze zelf met de suggestie om flink ver te verhuizen, zodat de ATM niet iedere dag geleegd kon worden. Beiden (het echtpaar; niet de familie) zijn dik tevreden met die verhuizing.

Misschien is dat voor jouw ook een oplossing.

[Gardensafari]

Genesis, wat jij hier schrijft is één van de grootste problemen in een farang-thai relatie.
Geldt voor meer gebieden en landen, overigens, zoals China.
Als je vrouw in Nederland woont, dan kan dat het iets gemakkelijker maken.
Er wordt gewoon een vast bedrag per maand gestuurd, voor de ouders en da's dat.
Tuurlijk blijft men vanuit Thailand zeuren, maar je kunt het beter zelf in de hand houden.
Ga je erheen op vakantie, dan ben je weer de klos, natuurlijk...
Bovendien realiseert je meisje zich in Nederland pas, dat ook hier de ATM eerst moet worden gevuld.
Door hard te werken.
En dat het levensonderhoud hier vele malen duurder is.

Mijn vrouw werkt nu al zo'n 6 jaar in Nederland en ze is al flink veranderd: ze zorgt voor haar ouders, maar haar broers zoeken het maar uit.
Maar zijn we in Thailand, ja dan betaalt zij inderdaad alle voedsel en drank, dat is niet verandert.
En er zijn natuurlijk altijd "bijzondere uitgaven".
Een gebitje voor ma, een hoortoestel voor pa enz.
En durf jij die te weigeren?
Neen dus.

Je zult hier veel en lang aan moeten werken.
Ik denk dat dat voor vele Nederlanders geldt met een Thaise vrouw.
Thaise mannen lijken minder verantwoordelijkheid te dragen.
Ergeren heeft geen zin, veel praten en samen oplossen.
En vergewis je ervan dat de oplossing ook echt door haar gedragen wordt, anders kun je voor rare verrassingen komen te staan.

Over dit probleem is op dit forum veel te vinden, en ook op andere fora.
Het is en blijft één van de grootste problemen.
Juist omdat hierin meerdere cultuurverschillen bij elkaar komen:
Zorgplicht voor de ouders, statusdrang, voorkomen van gezichtsverlies.

Een ieder lost het op zijn manier op, maar het blijft ook later voor botsingen zorgen.
Het is niet anders.
Mot je maar een wijffie in je eigen cultuur zoeken

[Gardensafari]

PS

Probeer overigens om je er niet aan te ergeren.
Zelfs mij lukt dat niet altijd.
Trek maar eens 1.000 baht-biljetten uit de muur.
Vooral in het thuisdorp worden die gebruikt om zelfs heel kleine aankopen te betalen.
Klein geld genoeg, maar het betalen met een briefje van 1.000 werkt statusverhogend.
Dat krijg je (of beter gezegd ik) er niet uit.
Het is niet anders, oftewel TiT.

Bovendien, ooit zijn de briefjes van 1.000 op.
Dan zijn die van 500 aan de beurt.
De tas puilt ondertussen uit van de kleinere coupures, maar die spenderen geeft minder voldoening.
Maar gelukkig nog steeds even veel Leo.

[genesis]

.

[genesis]

.

[prajak]

Ik heb het gemakkelijker want Kai is in de 50, haar twee jongere zussen zijn helaas overleden en ze heeft twee jongere broers, allebei goeie baan, beiden getrouwd, een met en een zonder kinderen en zij nemen de zorg voor oma (bijna 80) op zich.

Kai heeft haar toelage van mij, werkt in huis, en betaalt daarvan een stukje van de hypotheek van haar oudste zoon (de pa van mijn pleegzoon) en soms heeft haar andere zoon wat nodig maar verder wordt geen geld gevraagd aan Kai en dus ook niet aan mij. De familie woont bijna helemaal in Bangkok en dat is een fijne 600+ km....

Wij leven op budget, willen het doen met max 50 k per maand, schieten daar wel eens overheen en helemaal nu met die gebroken poot van me maar we houden zoveel mogelijk de hand aan de knip, geholpen door het levensonderhoud hier dat goedkoper is dan in de grootstad.

De adviezen die Genesis heeft gekregen, daar kan ik achter staan. Ieder zorgt voor zijn of haar eigen leven, ouders geef je een steuntje in de rug, en in echte noodgevallen spring je bij naar vermogen. En hoe groter de afstand naar de familie hoe prettiger dat is, althans, mijn mening.

[ron]

Welkom in de BV-Thailand Genesis.
Ik heb jou verhaal gelezen en eigenlijk al jou voorgaande belevenissen omtrent jou en je meisje/vrouw.
Het woordje "gezichtsverlies" is een mooie smoes om alles maar voor elkaar te krijgen in dit land......
Gezichtsverlies..........So what!!
Dat jij echt niet de enige bent met "het niet begrijpen van....." ,zal ik in onderstaand stukje laten zien.......

Op dit moment zit ik in een brommeroorlog verwikkeld...........ik zeg het verkeerd.....Jeab zit in een brommeroorlog verwikkeld!!
Als het goed is zullen wij over 3 maanden dit land hebben verlaten,en hebben dus de twee brommers niet meer nodig.
Alsmede natuurlijk alle huisraad waaronder twee televisie,s van een half jaar oud,en niet echt de goedkoopste.
Wasmachine van twee maanden oud,nieuwe stofzuiger,ijskasten en noem maar op.

Had zelf in mijn gedachten om die spullen te verkopen via internetsite,s ipv op te gaan slaan voor later,aangezien als je die spullen niet gebruikt deze later absoluut niet meer zullen werken.
Heb al eerder over het "slechte product" hier in Thailand gesproken wat door velen als gel*l wordt gezien,maar ben er van overtuigd dat de kwaliteit van deze spullen hard achteruit zullen gaan bij het eventueel"opslaan" hiervan.

Jeab heeft eigenlijk pas sinds twee weken zo,n beetje bekend gemaakt bij de familie,dat wij weer naar Nederland gaan.
De familie is echt geheel onafhankelijk van centen van buitenaf (ferang-money) en drijven allemaal florerende zaken.
De een groter dan de ander zoals aannemingsbedrijven met respectabele jaaromzetten,en een ander heeft een paar grote winkels waar je "U" tegen kunt zeggen.

Billy,ik denk dat hij de meeste poen heeft,maar valt absoluut niet aan deze man te merken met zijn gewone gedrag naar de buitenwereld.
Bezit een aanzienlijk portie ontroerend goed in Pattaya/Jomtien,maar komt er ook eerlijk voor uit als ik het hem vraag,dat de bank nog niet geheel is afbetaald.
Dan nog een paar avonturiers die een paar kleine shops hebben,maar goed hun geld verdienen.

Dit was zo,n beetje de familie van Jeab,dus zou eigenlijk blij moeten zijn dat ik geen profiteurs hoef te onderhouden......
Echter komt er wel een ander probleem om de hoek kijken de laatste dagen.....

Een tante van Jeab uit Bangkok belde haar op met de vraag wat zij met de spullen gind doen die we bezaten in Thailand..........!?
Weet ik nog niet,was het antwoord van Jeab.
Jij MOET die Scoopy-i aan Ya verkopen voor 5000thb,was het antwoord van die tante............
Ya gebruikt die brommer trouwens al maanden,nadat zij dat ding ongevraagd had meegenomen na haar verhuizing naar haar nieuwe winkel met woonruimte.

Ik huur meestal een auto zo,n 20 dagen per maand,aangezien dat ding hier anders ongebruikt voor de deur staat voor 1000thb per dag.
Ben door de ontneming van de Scoopy verplicht om nu de hele maand maar weer de wagen te huren,want 1 brommer delen is niets waard...........
Al aardige woorden zijn hier over gevallen tussen Jeab en mij,maar ook hier weer dat achterlijke woordje "gezichtsverlies" wat zou gebeuren als zij haar eigen brommer terug zou vragen...........

Er wordt nu dus momenteel aardig gerommeld achter mijn rug om,over de verdeling van de spullen,maar dat gebeurt louter en alleen door de vrouwelijke kant van de familie.
De mannen willen er niets van weten,stuk voor stuk niet,en zelfs Billy zei vanmorgen nog tegen mij dat ik gewoon de boel tegen die tijd op de pick-up moet laden en verkopen op MIJN manier.
Yek-yek to much,zei hij,ondertussen naar Ya knikkend die aan de overkant haar nageltjes zat te lakken in haar winkel........

Dus Genesis,je ziet dat het in alle lagen van de bevolking voorkomt,en dat het woordje gezichtsverlies een mooie uitkomst is om sommige conflicten onder het tapijt te schuiven..
Ikzelf gooi liever de hele santekraam in de Mekong,dan dat een ander zal gaan bepalen wat ermee gedaan MOET worden.......
Het apelazerus kunnen ze krijgen.........

Ondertussen dat ik dit stukje schrijf,heeft Jeab net naar Ya gebeld met de boodschap dat we een ongeluk hebben gehad met de PCX en dat deze nioet meer kan rijden........
Zij wil haar eigen Scoopy-i weer terug.
Kan niet,is het antwoord,want ik moet mijn dochter iedere ochtend naar school brengen........
Na een half uur gesproken te hebben en het woord felang natuurlijk maximaal wordt gebruikt,hoor ik net dat de Scoopy morgen terug verwacht wordt.

Op mijn voorstel van een paar weken terug" waarom koopt ze die Scoopy niet van ons" wordt resoluut nee genikt door Jeab.
Wij hebben 20 maanden terug zo,n 50.000thb voor die brommer betaald,en is nu nog echt in nieuwstaat met een 9400km op de teller.
Laat Ya maar 25000thb betalen was mijn voorstel...........15000 nu,en de rest in 5 maanden van 2000thb...........

Daar werd door Jeab afwijzend naar gekeken en antwoorde dat in ieder geval die 5 termijnen er nooit zouden komen,en dat er ook niet meer over gesproken kon later..............jaja,wederom gezichtsverlies.
Begrijp er geen ene moer van,terwijl de marktprijs voor dat ding rond de 35000thb ligt....
Ze zoeken het maar lekker uit allemaal,en zal zelf wel bepalen hoe en waar ik van de spullen afkom.

De zuster van Jeab die in Nong Khai woont en echt een harde medewerkster is in de worstmakerij van haar man,is eigenlijk onze oplossing.
Die meid heeft alles wat haar hartje begeert en hoeft aan ons geen duppie te verdienen en bood bij ons bezoek vorige week aan, om de spullen op haar gemak te verkopen en later de centen op de spaarboekjes van onze jongens te zetten.

Denk dat het zo zal gaan,en de rest maar lekker het kiekeboe-spelletje van gezichtsverlies maar lekker in hun Thaise r**t moeten steken.......bah,wat een huichelaars met die Thai smile.......

Ron.

[genesis]

.

[genesis]

.