Deel 5: op weg naar Koh Chang

Reisverhalen.
Moderators: Chang, Patriot, Broom

Moderator: Loempia

Plaats reactie
Bericht
Auteur
robi6
Zeer veel ervaring
Zeer veel ervaring
Berichten: 125
Lid geworden op: donderdag 16 maart 2017, 15:53

Deel 5: op weg naar Koh Chang

#1 Bericht door robi6 » maandag 10 april 2017, 11:24

Op weg naar Koh Chang.
Bijna ieder uur vertrekt een bus van busstation Ekamai naar Trat.
Ik zorg dat ik er rond 11 uur ben, de bus doet er 6 uur over en dan heb ik nog tijd, in Trat rond te kijken.
Trat is de laatste stad voor Cambodja, en nog puur Thais. Er is niet heel veel te zien, er komen weinig toeristen, maar ga beslist eens op de markt kijken en eten, wat een variatie, en zoals de waren aangeboden worden, een lust voor het oog.
Zal kijken of ik hier foto’s kan zetten.

Maar eerst belanden we op het busstation, en nemen een songthew naar het guesthouse.
Als je de enige passagier bent moet je meer betalen, maar als je afwacht op andere passagiers laten ze de prijs wel dalen.
Als je Pop guesthouse noemt, zetten ze je voor de ‘deur’ af.
Ik kom er al jaren, en ze weten welke bungalow ik prefereer: die aan de andere kant van het weggetje, vlak bij het water.
Daar is het goed toeven, je waant je buiten de stad, aan de overkant regeert de jungle.
Er zit nauwelijks stroming in het water, soms riekt het wat, en pas wel op voor de muggen !
Allerlei vogels hoor je, in het water zwemmen visjes en andere waterdiertjes,en er loopt een soort betonnen promenade die weliswaar dood loopt, maar waar leuke zitjes gemaakt zijn.
Ik haal vaak wat eten op de markt (hoewel eten op de markt zelf ook heel wat kijkplezier biedt) een pilsje en bij zonsondergang is het heel rustiek.
Eet je toch op de markt, dan kan je genieten van het concert van duizenden spreeuwen, die op de telefoondraden een slaapplaats zoeken. Pal boven de hoofdstraat !
Pop biedt een taxiservice rond 9 uur s ochtends naar de pier. Gebruik je die, dan weet je dat je naar de goeie pier gebracht wordt .
Er zijn er namelijk twee. Bij de westelijke pier komen de mini-busjes aan, het is er heel druk, en je beland dan op een sfeerloze grote , snelle boot vol westerse tattoo-gasten die zich al vol beginnen te zuipen.
Die boot komt weer aan bij de sfeerloze west peer, waar de bulk aan backpackers naar de ‘Lonely Beach”laten vervoeren, aan de westkant van het eiland waar het ene zandstrand na het andere zich uitstrekt.
Ik wil niet zeggen dat het daar slecht is, je zal er zeker een leuk strandje vinden, ik noem maar Klong Prao Bay.

Maar onderweg zie je hoe het eiland verpest is, vuil en rommel en stank op allerlei plaatsen, en het eens zo stille Lonely beach is nu een hippie-slum, waar tot diep in de ochtend stampende bassen klinken.

Wij komen dus bij de Central Point Peer, waar een ouwe roestbak zich vult met vrachtwagentjes met fruit en goederen, een soms maar een 10-20-tal Thais, en wat toeristen.
Traag varen we weg van het vasteland en alsof de tijd verdwijnt, laat je je meevoeren in tijdloze rust.
Bij aankomst aan de eiland pier die ook Central Point Peer heet allerlei kraampjes waar je de eventuele wachttijd prettig kunt doden, wat heet, levendigen.
Je ziet als je even zoekt een bord Long Beach Resort, met het telefoonnummer van Joe en Salamah.
Het is handig dit op d e vaste wal al te bellen, want de berg laat weinig telefoonsignalen passeren.

Joe zal je vragen, de songthew te nemen naar Salak Phet, die 3x per dag rijdt.
Je kunt die van 11 uur halen als je mijn advies hebt opgevolgd.
Vervolgens stap je uit bij Salak Khok, wat 6 km. voor Salak Phet ligt.
Daar wacht je op Joe, behalve als het hoogseizoen is en jij maar in je eentje bent. Dan zal hij je vragen, te liften vanaf Salak Khok. In het hoogseizoen, dec.-maart, zal dat geen probleem zijn.


Je ziet, het niet makkelijk op Long Beach te geraken, tenzij je aan de westkust een scooter huurt, maar dan moet je ook weer terug.
Dit is de reden dat het geen vaart zal lopen met de rustverstoring.
Andere redenen zijn:Joe, de manager, houdt niet van internet, doet daar dus niet aan en is daar dus niet te vinden.
Geen wifi dus ook.
De simpele staat van de hutjes is een andere reden.

Gebruikersavatar
Jim
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 6941
Lid geworden op: zaterdag 21 mei 2005, 08:49
Locatie: Planet Earth

Re: Deel 5: op weg naar Koh Chang

#2 Bericht door Jim » maandag 10 april 2017, 13:26

:thumbsup:
Als je het echt niet meer weet, dan brabbel je maar iets over de “deep state”

robi6
Zeer veel ervaring
Zeer veel ervaring
Berichten: 125
Lid geworden op: donderdag 16 maart 2017, 15:53

Re: Deel 5: op weg naar Koh Chang

#3 Bericht door robi6 » donderdag 11 mei 2017, 13:15

Ze zijn overigens best rustiek, van hout en bamboe, maar de daken worden vervangen door golfplaat, anders moeten ze elke 3 jaar vervangen worden.Kwa gebruik heeft een simpel mens als ik niet meer nodig. Geen water of stroom behalve een peertje, van 6 tot 12 s avonds.Terrasjie voor je hangmat, aan het water maar toch in de schaduw van bomen.

driver
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 7561
Lid geworden op: maandag 03 mei 2010, 14:37
Locatie: Ede en dakloos in Thailand momenteel.

Re: Deel 5: op weg naar Koh Chang

#4 Bericht door driver » donderdag 11 mei 2017, 15:33

Blijf lekker doorgaan met schrijven. Leuk om te lezen vindt ik.

robi6
Zeer veel ervaring
Zeer veel ervaring
Berichten: 125
Lid geworden op: donderdag 16 maart 2017, 15:53

Re: Deel 5: op weg naar Koh Chang

#5 Bericht door robi6 » zondag 04 februari 2018, 14:53

Hier horen wat aanvullingen.
De bus doet een stuk of 4-5 stops, dus je moet geen haast hebben.
Aangekomen op busstation Trat, kun je beter een motortaxi aanschieten, ze staan als je terug het gebouw uitloopt, verdekt aan de rechterkant.
W.b. Pop gh. :De bungalowtjes 'aan het water'zijn afgebroken.
Ik ben erg geluidsgevoelig, en dan heb je bij Pop te maken met kleine hokjes, naast elkaar, dus snel burengerucht. Ook hebben ze een gebouw aan de straat die naar Pop leidt, en ook daar galmt de hal bij voldoende bezetting nogal. De laatste keer kreeg een Fransman om half 1 s nachts een telefoontje, en ging dat op vol volume beantwoorden.
Ik heb 1 nacht geslapen in een houten Guesthouse, even verder in het straatje. alle geluiden dringen door, zeker een huilende baby. oordoppen dus.
Tenslotte is de taxiservice voor mij niet interessant meer: hij komt om 09.20, gaat dan bij andere GHses passagiers oppikken en rijdt dan naar een andere pier, waar een kantoortje is voor passagiers die nog geen bootticket hebben. zo verloopt de taxi de boot van 10 uur en kan je 3/4 uur wachten, en haal je niet de taxi naar Salak Phet, die 11.00 u. van de pier op t eiland vertrekt. Die heb je wel nodig om op tijd naar Long Beach te rijden, want de volgende taxi gaat pas om 3 uur. Dus 3 uur wachten. Je kan wel een scooter huren bij de pier, 200 bath, en bij meer dagen nog goedkoper. Als je maar 2-3 dagen op Long Beach blijft is dat een optie, maar anders(in mijn geval 2 weken) zit je maar met dat ding.

Plaats reactie

Terug naar “Reisverhalen”