Buddhadasa was een invloedrijke boeddhistische filosoof die het boeddhisme begrijpelijk en toepasbaar maakte voor het leven van alledag. Tempels, monniken en rituelen zijn niet noodzakelijk om een goed en vruchtbaar leven te leiden en nibbana, verlossing, te bereiken, stelde hij.
![Afbeelding](http://www.mijnalbum.nl/Foto-VXZSJBEC-G.jpg)
Buddhadasa Bikkhu wordt gezien als de meest invoedrijke boeddhistische filosoof in Thailand en ver daarbuiten. Zijn herinterpretatie van het boeddhisme voor de moderne tijd heeft veel mensen in Thailand aangesproken hoewel zijn meeste aanhangers bij de middenstand te vinden zijn. Hieronder ga ik in op zijn frisse en vernieuwende denkbeelden.
Korte biografie
Buddhadasa Bhikkhu, in het Thais: พุทธทาส ภิกขุ
Uitspraak phóetáthâat ‘Dienaar van de Boeddha’ en phíkkhòe ‘monnik’.
Hij werd op 27 mei 1906 geboren in het plaatsje Rumriang in de gemeente Chaiya, Surat Thani, waar zijn vader, een tweede-generatie Chinees en zijn moeder, een Thaise, een winkel runden. Na een paar jaar een tempelschool te hebben bezocht leerde hij verder op een staatsschool in Chaiya.
In 1922 overleed zijn vader en nam hij tijdelijk de winkel over, ook om de opleiding van zijn jongere broer te betalen die aan de beroemde Suan Kulap school in Bangkok studeerde.
In 1926 werd Buddhadasa ingewijd als monnik en hij zou de monnikenorde, de Sangkha, niet meer verlaten. Van 1930 tot 1932 bracht hij door op een Boeddistische Universiteit in Bangkok waar hij Narit Phasit (hij deelde Narits kritiek op de boeddhistische establishment maar vond hem te radicaal) en Pridi Phanomyong ontmoette.
De manier waarop het boeddhisme in Bangkok werd bestudeerd, onderwezen en gepraktiseerd was voor hem een diepe teleurstelling. In mei 1932, een maand vóór de revolutie die de absolute monarchie omzette in een constitutionele monarchie, keerde hij terug naar Chaiya waar hij twee jaar alleen als bosmonnik studerend en mediterend in de jungle doorbracht.
Later voegden andere monniken zich bij hem. Buddhadasa gaf de tempel, in 1943 op een andere plaats zeven km ten zuid-oosten van Chaiya opgezet, de naam Suan Mokkhaphalaram, meestal Suan Mokh (spreek uit: sǒean môok) genoemd: ‘De Tuin der Bevrijding’.
Daar zou hij tot zijn dood op 25 mei 1992 blijven.
Al die jaren in de tempel besteedde hij aan studeren, schrijven en prediken, daarbij geholpen door zijn jongere broer Dhammadasa (‘De dienaar van de Dhamma, de Leer’). Zijn ideeën werden door allerlei bladen, boeken en organisaties over heel Thailand verspreid. In elke boekhandel ligt wel een boek van hem op de toonbank. De meeste mensen kennen zijn naam en iets van zijn gedachtegoed.
De tempel Suan Mokh wordt door tienduizenden mensen per jaar, waaronder veel buitenlanders, bezocht vooral voor medicatiecursussen. De vele dagjesmensen ontlokte Buddhadasa eens de uitspraak:
‘Ik denk dat al die mensen hier vooral naar toe komen voor een sanitaire stop...’.
(Wordt vervolgd)