Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

Informatie over cultuur en gebruiken.
Moderators: Chang, Patriot, Broom

Moderator: Loempia

Plaats reactie
Bericht
Auteur
prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#1 Bericht door prajak » donderdag 28 januari 2016, 00:48

Het oude Siam is Thailand tot 1932 en wanneer het begon, daarover verschillen de meningen ernstig. De een zegt bij de stichting van het huidige Ayutthaya, de ander komt enkele jaren voor onze jaartelling al tot Siam.

Mogelijk 60 en meer bijdragen. Afhankelijk van de voorraad plaats ik per twee of drie dagen als de 'oude voorraad' op is.
Laatst gewijzigd door prajak op zaterdag 30 januari 2016, 01:09, 3 keer totaal gewijzigd.

prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#2 Bericht door prajak » donderdag 28 januari 2016, 01:16

Bron:
Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

Deel 1; SIAM; de vroegste betrekkingen met andere landen.

De Portugezen

Kennisneming door de christelijke wereld met het koninkrijk Siam en haar bevolking dateert van begin 16e eeuw, en hebben we te danken aan de handelsgeest van de Portugezen.

Speelt Portugal in de wereld van nu een minder betekenisvolle rol, men realiseert zich terdege dat grote daden werden verricht in de 15e en 16e eeuw door de vreedzame overwinningen van de zeevaarders en ontdekkingsreizigers van dat land, en door de militaire onderwerping die niet zelden volgde in het spoor van expedities.

Onder Afonso (Alfonso, Alphonso) d’Albuquerque (1453-1515) die een militaire expeditie leidde in Malakka (ten zuiden van Kuala Lumpur) kwam het eerste diplomatieke contact tot stand met Siam. Zijn luitenant die kennis droeg van de taal Malay (Bahasa Melayu) werd gekozen diplomatiek gezant te zijn.

Hij werd door de koning van Siam ontvangen en naar zijn generaal teruggezonden met geschenken en met adviezen hoe Malakka te onderwerpen. Een zo hartelijk antwoord op de openingszet van de Portugezen leidde tot het vestigen van formele diplomatieke betrekkingen.

Vóór het midden van de 16e eeuw had een aanzienlijk aantal Portugezen zich gevestigd rond de toenmalige hoofdstad Ayutthaya en in de gebieden genaamd Malakka.

Foto Ayutthaya rond 1600
Afbeelding
Twee Portugezen, de heren De Seixas en De Mello, klommen naar hoge posities aan het hof van Siam. Voor ongeveer een eeuw handhaafden de Portugezen weliswaar geen exclusief maar wel een hoogstaand recht op diplomatieke en handelsrelaties.

De VOC ofwel de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden

Net zoals ze deed in andere delen van Oost-Indië begon de VOC de heerschappij van haar rivalen te betwisten. Deels door onoordeelkundig en arrogant optreden van de Portugezen zelf slaagde ze er in hen in Siam op te volgen. De koele en zelfbewuste sluwheid van de hebzuchtige Hollanders was een maatje te groot voor het temperament van de Portugezen.

De inhalige, gewetenloze aard van de commercieel rivaliserende groepen heeft er toe geleid dat in Siam gedurende 50 jaar intriges, inhaligheid en oververrijking de boventoon voerde. Dat vroeg om repercussies; als eerste gevolg raakten de Portugezen hun privileges kwijt, en daarna de VOC.

Het christendom

Door de Portugese relaties met Siam kwam het christendom het Rijk binnen.

Missionarissen van de orde der jezuïeten kwamen, net als in China en Japan, in het voetspoor van de ontdekkingsreizigers. Er werd hen geen enkele belemmering opgelegd in het uitvoeren van de kerkelijke rites; er werden kerken gebouwd. De geestelijken van de kerk in Ayutthaya begonnen ook politieke invloed te krijgen, wat een onweerstaanbare uitdaging voor rooms-katholieke missionarissen is en een gevaarlijk bezit als ze dat eenmaal hebben....

Wat er ook van zij, het christendom heeft nooit echt voet aan de grond gekregen bij de bevolking van Siam. Alhoewel ze de religie toestonden hebben ze nooit blijk gegeven die te willen aanvaarden.

De ijver van de Portugezen om vanuit de religie politieke invloed te krijgen was tegen het zere been van de Hollandse kooplui en die zochten een gelegenheid om de heerschappij van hun rivalen te ondermijnen. Dat lukte via het Hof.

In 1604 zond de koning van Siam een ambassadeur naar de VOC vestiging in Bantam op Java. In 1608 reisde deze ambassadeur ook naar Holland, en schreef naar huis ‘Verrassend, de Hollanders blijken een eigen land te hebben en zijn geen piraten zoals de Portugezen altijd beweerd hebben.’

Foto Bantam
Afbeelding
De geschiedenis uit deze periode van contacten tussen Siam en Europese landen bewijst ruimschoots dat scherpzinnigheid, handelsgeest en diplomatieke gaven niet eenzijdig waren.

De Fransen

Tussen Siam en Frankrijk bestond geen contact van belang tot Lodewijk XIV (1638-1715) aan de macht was. Lodewijk XIV zond een gezant naar Thailand met een wel heel bijzondere taak. Opzichtig en imposant en met maar één doel: de koning van Siam bekeren tot het christendom.

Dat mislukte. De koning weigerde zich te laten bekeren en kon op een waardige en degelijke manier ‘mijn zeer gewaardeerde vriend, de koning van Frankrijk’ vertellen dat hij deze op religie gebaseerde belangstelling wantrouwde want ‘dit is een zaak die God toekomt en die het Opperwezen aan mijn discretie heeft overgelaten’.

Het gezantschap was een mislukking. De Siamese eerste minister die Griek was van geboorte en rooms-katholiek en bij de Franse koning had aangedrongen op de komst van de gezant, werd uit zijn functie ontheven. De jezuïeten werden in het werk beperkt en tenslotte als gegijzelden vastgezet. Een plan om de Fransen vaste voet te laten krijgen bij het Siamese hof mislukte voor het van de grond kwam.

Spanje

Via de Spaanse kolonie op de Filippijnen had de Spaanse regering al heel lang contacten met Siam. Er waren ‘uitwisselingen van beleefdheden’ tijdens enkele bijeenkomsten. Maar Spanje kreeg nooit een voet aan de grond in Siam en de contacten verwaterden toen handelscontacten met Siam toenamen vanuit Europa en Amerika.

De naaste buren

De relaties tussen Siam en de buren waren dan oorlog, dan vrede. In een kort tijdsbestek heeft onderhorigheid aan het Chinese Rijk bestaan door de goede gewoonte van het zenden van geschenken die door de ontvanger werden beschouwd als schatplicht aan Peking.

Met aan de ene kant Birma en Pegu (thans Myanmar) en aan de andere grens Cambodja en Cochin China (het zuiden van het huidige Vietnam) bestond er sinds onheuglijke tijden een status van vijandigheid. De grenzen van Siam aan west- als aan oostkant hebben bewogen naar gelang successen of verliezen van het Siamese leger.

Naar het zuiden toe sloot de diepe golf het land af voor bezoekers, zowel die met goede als met kwade plannen, en in drie eeuwen heeft dat gebied slechts handel met andere landen gekend van geringe omvang.

De Amerikanen en de Britten

Een nieuw tijdperk is exact te dateren: 1854.

Bestaande verdragen tussen Groot-Brittannië en de Verenigde Staten van Amerika (USA) werden met succes opnieuw onderhandeld. Maar niet nadat in de wereld ontwikkelingen in gang werden gezet die onderhandelingen en nieuwe strategieën noodzakelijk maakten.

China had een stap gezet naar verdere ontwikkeling en vooruitgang; Japan en Korea hadden hun politiek van afzondering doorbroken.

De motors achter de verdragen waren de heren Sir John Bowring, ambassadeur van de Britten, en de Edelachtbare heer Townsend Harris, ambassadeur van de USA. Hun activiteiten deden Siam in hun eigen land ineens meer betekenen dan een land alleen voor de les aardrijkskunde. Men ontdekte Siam.

Kennis van Siam; reizen, ontdekkingen

Er waren geen reizen en onderzoeken gaande buiten de muren van Bangkok en de ruïnes van Ayutthaya.

Tot dan toe was alleen de Duitse wereldreiziger Mandelsloh bekend die in 1537 Ayutthaya de naam ‘Venetië’ van het oosten gaf welke naam daarna voor Bangkok werd gebruikt. De Portugees Mendez Pinto (1509-1583) had geschriften achtergelaten over zijn reizen en natuurlijk ook de missionarissen die de regio bezochten.

Het meest waardevolle boek uit de 19e eeuw is geschreven door een bisschop.

De Franse bisschop Jean-Baptiste Pallegoix (1805-1862) zetelde in Bangkok en schreef het werk ‘Description du Royaume Thai ou Siam’. Zijn lang verblijf in Bangkok tijdens en na zijn episcopaat maakte hem een deskundige naar wie geluisterd werd en zijn boek was bijzonder waardevol voor de naties die verdragen met Siam wilden sluiten.
Afbeelding
Ook Sir John Bowring (1792-1872), gezant te Bangkok en vanaf 1854 gouverneur van Hongkong is veel verschuldigd aan de bisschop zoals hij schrijft in zijn eigen boek ’The Kingdom and People of Siam’, 1857.

Een ander groot reiziger en onderzoeker van de regio was Henry Mouhot, 1826-1861 die zijn leven verloor in de jungle van Laos. Hij reisde Siam, Laos en Cambodja af. Zijn minutieus werk in de natuur en rond de Angkor Wat is van grote betekenis gebleken voor onderzoekers in de regio. Op Mouhot en zijn verhalen wordt uitgebreid teruggekomen.

Travels in Siam, Cambodia and Laos, 1858-1860
http://www.dcothai.com/product_info.php?products_id=984

Toelichting:

Foto oud Ayutthaya:
https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... tthaya.jpg

Foto Bantam:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bantam_(stad)

Foto Pallegoix:
Dank aan Wikipedia,
https://en.wikipedia.org/wiki/Jean-Baptiste_Pallegoix

prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#3 Bericht door prajak » vrijdag 29 januari 2016, 01:02

Geschiedverhalen over Siam (deel 2)
(42)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is. George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; zijn geografie en volken.

De volgende beschrijving van het land Siam is een quote uit ‘Tempels en Olifanten’ (1885) van de Noorse ontdekkingreiziger Carl Bock (1849-1932):

‘ De Europese naam voor dit land is afkomstig uit het Maleise woord Sayam (Sajam) en dat betekent ‘bruin’, maar die vertaling is een vermoeden. De inwoners noemen zich Thai en dat betekent ‘vrij’ en hun land heet Muang Thai, het land van de vrije mensen.

‘ Inclusief de vazalstaten, de Laos provincies in het noorden en de Malay staten in het zuiden, is het grondgebied een 2.700 km lang, en inclusief de Cambodjaanse gewesten een 1.200 km breed. De noordgrens is niet duidelijk gedefinieerd maar loopt rond de 20e lengtegraad, ongeveer waar Luang Phrabang ligt .

Bergen

‘ Door Siam en Laos lopen twee bergruggen beide beginnend in Yunnan. De oosterse keten loopt door Laos naar Cambodja terwijl de westerse keten langs de Maenam rivier tot diep in het Malay gebied loopt. De samenstelling van deze bergruggen is kalksteen, gneis en graniet.

Rivieren

Foto van de Maenam
Afbeelding
‘ Tussen deze twee bergruggen met hun vertakkingen ligt aangeslibd gebied uit en langs de Maenam, een schitterende rivier, waarover de Portugese dichter Luis de Camôes (1524-1580) zingt...

“Aanschouw de Maenam wier wateren ontspringen in het meer van Chiamai...”

... waarin de bard zich vergist want de bron van de Maenam ligt in de Shan staten binnen Laos.

‘ De grond benutten is afhankelijk van de toevloed van water uit de Maenam en de zijrivieren in de regentijd. Een tekort aan water kan fataal zijn voor de rijstoogst omdat dit deel van Siam -net als Egypte- de vallei is van slechts één grote stroom van wiens slib de welvaart van miljoenen afhangt.

‘ De tweede grote en belangrijke rivier is de Bang Pakong die ontspringt op het Plateau van Korat en meandert tussen de rijstvelden door naar de kop van de Golf van Siam.

‘ Een andere rivier is de Meklong die ten westen van Bangkok in zee valt. Hier ligt een groot rijstbebied van zee tot aan Kanburi en er is zoutwinning die het hele Rijk van zout voorziet.

‘ Vanuit de Shanstaten in Birma komt de Salween Siam binnen en verlaat het Rijk nabij Ranong.

‘ De grootste rivier tenslotte, de Mekong, een van de grootste van alle rivieren in Indo-China, voorziet het uiterste noorden en oosten van Siam van water. Deze grote stroom, die ook is genoemd in de verzen van Luis de Camôes, ontspringt in oostelijk Tibet.

‘ Deze rivier is gedeeltelijk in kaart gebracht door M. Mouhot en later door de expeditie van Ernest de Lagrée (1823-1868) die de rivier, ondanks de hoeveelheid diep water, onpraktisch vond om op te navigeren. Stroomversnellingen en rotspartijen waren slechts enkele van de problemen.

De Laotianen
Afbeelding
‘ In de vazalstaten zijn de Laotianen, die de Mekongvallei bevolken maar ook wonen in de vrije natuur in de regio Tonkin en in Siam, mogelijk het minst bekende volk.

‘ In voorkomen en taal zijn ze verwant aan de Siamezen maar ze worden door sommige auteurs beschouwd als de primitieve tak van dat ras. Ze claimen ooit een volk te zijn geweest van een oud en machtig koninkrijk waarvan de hoofdstad Vein-shan is vernietigd door Siam in 1828.

‘ Sedert die tijd zijn ze onderworpen aan Siam en worden ze bestuurd door een overgeërfde prinses die goed gefourneerd is met goud, beteldoos, kwispedoor en theepot aan haar geschonken door Bangkok. Verder zitten er hoge ambtenaren aangesteld door de Siamese regering.

‘ Hun meest hardnekkige zonde is jacht op slaven, welke activiteit doorgaat dankzij berusting van de Siamese autoriteiten, en dat tot ernstige overlast voor de hill-tribes binnen hun gebied maar ook tot hun eigen zedelijke verwording.

‘ Los van deze verfoeilijke handel zijn de Laotianen voor het overgrote deel een onschadelijk, niet oorlogszuchtig ras, gek op muziek en voornamelijk levend op een dieet van rijst, groente en fruit, vis en gevogelte. Raszuiver of vermengd, er zullen er zo’n 1,5 miljoen van zijn.

De zuidelijke gebieden

‘ De belangrijkste van de Malay staten in Siamees bezit is Quedha.

‘ De populatie bedraagt een half miljoen Maleiers, 20.000 Chinezen en 5.000 mensen van ander ras. Het gebied is vlak land bedekt met bossen en daarin leven tijgers, olifanten en rinocerossen.

‘ Een hoge bergrug scheidt Quedha van Songkhla en Pattani, de laatste regio bekend om zijn rijst en tin. Noordelijk ligt Ligor, in het Siamees Lakhon en daar is driekwart van de bevolking Siamees. De goud- en zilversmeden van Ligor hebben een goede reputatie door hun zilveren bootjes ingelegd met zwart email.

De gebieden in Cambodja

‘ Wat de gebieden in Cambodja betreft plaats ik aantekeningen uit het boek van zakenman Victor Berthier.

‘ De belangrijkste provincies liggen aan de westkant van het land; Battambang en Korat. Battambang ligt westelijk van het grote meer Tonle Sap en heeft een bevolking van 70.000 mensen die zout produceren, vis, rijst, bijenwas en kardemom peulen.

‘ Op twee marsdagen van Battambang ligt Angkor Borey, het centrum van de bijenwas productie. Ieder jaar gaat er 24.000 pond naar Siam. Een dertig mijl verder ligt Tu’k Cho waar goud wordt gewonnen en Chinese bedrijven de rechten hebben verworven. Men vindt daar goudhoudend kwarts.

‘ Korat is de grootste provincie en er wonen bijna uitsluitend Cambodjanen. Buiten de hoofdstad met dezelfde naam bevat het elf districten en er wonen tegen de 60.000 mensen.

Foto Angkor Wat
Afbeelding
‘ Angkor, de bekende provincie van Cambodja met de resten van de oude hoofdstad, is dun bevolkt. Siem Rap is de nieuwe hoofdstad nabij de berg Phnom Krom die in de regentijd een eiland vormt in overstroomd gebied. De andere Cambodjaanse provincies worden ook door Siam bestuurd maar zijn in Europa niet bekend.

De bevolking van Siam

‘ De bevolking is nooit officieel geteld maar is wel geschat door Europeanen en wel tussen 6 en 12 miljoen. De Engelse ambtenaar Archibald Colquhoun acht dit totaal fout op advies van prins Prisdang (1851-1935), Thais diplomaat. Men was uitgegaan van de voor legerdienst beschikbare mannen en had dat maal vijf gedaan....

‘ M. Mouhot schrijft dat een paar jaar voor 1862 de lokale registers voor ‘mannen’ aangaven 2 miljoen Siamezen, 1 miljoen Laotianen, 1 miljoen Maleiers, 1,5 miljoen Chinezen, 350.000 Cambodjanen en 50.000 Peguans. Dat maal 5 komt uit op 30 miljoen. Met de niet in Siam geboren mensen waaronder de hilltribes zal men tenminste 35 miljoen mensen in Siam hebben.

‘ Een ervaren rechter in Siam schat de bevolking van Siam rond 1860 10 miljoen minder: 25 miljoen.

Toelichting op (plaats)namen

Malay; het huidige Maleisië
Luang Phrabang ligt ten noorden van Vientiane, Laos
Yunnan is tegenwoordig China en ligt ten noorden van Laos

Maenam; de Chao Phraya die door Bangkok loopt.
Salween (ook Salawin) die voor een deel de grens vorm tussen Myanmar en Thailand
Chiamai; Chiang Mai
Shan staten; delen van noordelijk Myanmar en Laos

Tonkin; regio Hanoi in Vietnam
Vein-shan; Vientiane, Laos
Quedha; Kedah, Maleisië, ten zuiden van de provincie Satun.

Ligor en Lakhon; de provincie Nakhon Sri Thammarat
Korat; destijds grote delen van de Isaan; de Isaan heette toen Cambodjaans.

Foto Maenam:
"Ayutthaya Wat Putthai Sawan" by Hdamm - Eigen werk. Licensed under CC BY-SA 3.0 via Wikimedia Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... _Sawan.jpg

Foto Laos
"Un-laos". Licensed under Publiek domein via Wikimedia Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... n-laos.png

Foto Angkor Wat
“Angkor Wat" by Bjørn Christian Tørrissen - Eigen werk. Licensed under GFDL via Wikimedia Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... or_Wat.jpg



prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#4 Bericht door prajak » zaterdag 30 januari 2016, 01:14

Geschiedverhalen over Siam (deel 3)
(69)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; de sage over het ontstaan van het Rijk Siam

Het ontstaan van Siam als natie zal voor de Thai te plaatsen zijn in 1350 waarin Ayutthaya wordt gesticht.

Bisschop Pallegoix, eerder al genoemd, heeft daarentegen heel zorgvuldig aan de hand van oude geschriften Siam gedateerd al 5 eeuwen voor Christus. Dat wekte de toorn op van de koning van Siam die schreef ‘allemaal fabels, niet waard om te geloven’.

Bij sagen is er grote kans dat je niet goed kunt dateren en tenslotte door de bomen het bos niet meer ziet. Dus enig voorbehoud is wel op zijn plaats tot Ayutthaya in de boeken verschijnt.

De sage

Lang geleden zwierven twee Brahmaanse kluizenaars in de bossen; hun namen waren Satxanalai en Sitthimongkon, tijdgenoten van Phra Khodom, Boeddha.

Lang daarvoor hadden ze hun hele familie opgetrommeld en had Boeddha hen gevraagd een stad te bouwen met zeven muren. Daarna vertrokken ze weer de bossen in om hun leven als kluizenaar voort te zetten.

Hun nageslacht, onder leiding van Bathamarat, bouwde eerst de stad Savanthevalok, ook wel genoemd Sangkhalok ongeveer in het jaar 300 van Phra Khodom (ongeveer 243 v.C.)

Daarna stichtte Bathamarat drie andere steden waar hij zijn zonen als leiders plaatste. De eerst werd leider van Haripunxai, de tweede van Kamphoxa en de derde in Phetxabun. Deze vier Rijken leefden gedurende 500 jaar in rust en vrede onder de leiding van de heersers van deze dynastie.

De plaatsen genoemd liggen alle in het ‘Noordelijk land’ in de vallei van de boven-Maenam en het belangrijkste dat de sage leert is dat de Siamezen uit het noorden en westen kwamen om Siam te bevolken. Daarna, in 1350, werd Ayutthaya gesticht.
Afbeelding

Toelichting op namen

Phra Khôdōm; Plua Khôdōm komt ook voor doch minder.
Ayutthaya, de oude hoofdstad van Siam.
Satxanalai, de naam komt terug in de stad Sri Satchanalai, provincie Sukhothai.

Sitthimongkon komt terug in namen van tempels en is een bestaande Thaise familienaam.
Savantevalok, Sangkhalok; dat is niet duidelijk. Een grote stad Sangkhalok ligt ten zuidwesten van Luang Phrabang (Laos), een 400 km oostelijk van Chiang Rai. Maar ik las ook Sukhothai.

Haripunxai is het huidge Lamphun.
Kamphoxa, Kamphoxa Nakhon zou Cambodja kunnen betekenen maar welke stad wordt bedoeld is niet duidelijk.
Maenam; bedoeld wordt in de regel de Chao Phraya en om die reden denk ik dat alle steden genoemd in het stroomgebied van die rivier liggen.

Foto Ayutthaya:
"Iudea-Ayutthaya" by Josh op de Nederlandstalige Wikipedia. Licensed under CC BY-SA 3.0 via Wikimedia Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... tthaya.jpg

prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#5 Bericht door prajak » zondag 31 januari 2016, 01:27

Geschiedverhalen over Siam (deel 4)
(96)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; de avonturier Marco Polo
Afbeelding
Wie kent niet Marco Polo? Leefde van 1254 tot 1324 en was eigenlijk Venetiaans koopman maar deed meer dan dat. Om de man niet te kort te doen met mijn beschrijving geef ik de link van wiki: https://nl.wikipedia.org/wiki/Marco_Polo

Hij heeft Siam bezocht en er een verhaal aan gewijd.

=
Afbeelding
' Een land genaamd Locac; en goed en rijk land met een eigen koning.

De mensen zijn afgodendienaars en hebben een speciaal taaltje. Ze zijn aan niemand onderworpen want hun land ligt zo gesitueerd dat niemand ze kwaad kan doen. Inderdaad, als de Grote Kaan uit China ze zou kunnen onderwerpen dan had hij dat allang gedaan.

In dit land groeit de brazil dat wij in grote hoeveelheden gebruiken; ze hebben ook goud van hoogwaardige kwaliteit. Ze hebben olifanten en doen aan jachtpartijen.

In dit land zijn ook ruim aanwezig porceleinen schaaltjes die als betaalmiddel dienen in de hele regio.

Meer is er niet te melden behalve dat het een wild gebied is waar maar weinig mensen komen. Het liefst wil de koning geen bezoekers die alleen maar de rijkdommen zouden komen ontdekken. '

=

Toelichting op namen

Locac, de toenmalige naam voor Siam. Ook komt voor Lo-Hoh, Lo-Kok, Lawek en de toenmalige Chinese naam voor Thailand was Sien-Lo-Kok.

Kaan in China, men bedoelt Kahn, de opvolger van Dzjengis Kahn.

Brazil, hard loofhout bekend als brazielhout, pernambukhout. Werd ook gebruikt als grondstof voor verf

Foto Marco Polo:
"Marco Polo - costume tartare" by Grevembrock - Scanné de Coureurs des mers, Poivre d'Arvor.. Licensed under Publiek domein via Wikimedia Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... artare.jpg

Foto reiskaart:
"Travels of Marco Polo" by Maximilian Dörrbecker (Chumwa) - Eigen werk, using Natural Earth data. Licensed under CC BY-SA 2.5 via Wikimedia Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... o_Polo.jpg

prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#6 Bericht door prajak » maandag 01 februari 2016, 01:19

Geschiedverhalen over Siam (deel 5)
(119)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; de avonturier Mendez Pinto

Zijn volledige naam is Fernão Mendes Pinto; leefde van 1509 tot 1583 en was reiziger en schrijver. Hij schreef de verhalen in zijn boek ‘Peregrinação’ (Pelgrimage) dat uitkwam in 1614.

Zijn leven staat bij wiki:
https://en.wikipedia.org/wiki/Fern%C3%A3o_Mendes_Pinto

Eenmaal thuis werd zijn verhaal en zijn boek net als bij Marco Polo afgedaan als fabel en leugen. Het laatste grote verhaal dat Pinto schreef over Siam speelt in de jaren rond 1545.

Na een veldtocht in de Shanstaten waren moorden gepleegd in koninklijke kringen. De koning van Chiamay was vergiftigd omdat de koningin haar minnaar op de troon wilde doch zij en minnaar werden op hun beurt verslagen door Oyaa Passilico, legeraanvoerder van de huidige stad Phitsanulok, en de koning van Cambaya. Daarmee was de koninklijke leiding van Siam onthoofd.

==

' Nu het koninkrijk Siam zonder wettige vorst was gekomen hebben de leiders, Oyaa Passilico en de koning van Cambaya samen met vertrouwelingen een monnik gezocht voor de functie van vorst.

Dat werd Pretiem, een broer van de overleden prins en al 30 jaar priester van een pagode. Hij werd in Odiaa tot koning gekroond.

De koning van Bramaa, die toen als tiran regeerde vanuit Pegu en die hoorde van de deplorabele toestand in Siam, van de dood van de leiders en dat de nieuwe koning een monnik was die geen verstand had van legers en wapens, raadpleegde zijn krijgsheren in de stad Anapleu waar zijn hofhouding was.

Men besloot unaniem het buurland in te pikken en verzamelde een leger van 800.000 man waarvan 100.000 huurlingen inclusief 1.000 Portugezen, onder leiding van Diego Suarez d’Albergia, genaamd Galego.

Na een lange tocht door de bossen bereikten ze de stad Odiaa en lagen de plannen klaar voor de bestorming. '

De eerste aanval

' De eerste aanval kwam op 19 juni 1548 waarin het leger met duizenden ladders tegen de muur op probeerde te klimmen maar de Siamezen verweerden zich zo krachtig dat binnen een half uur aan iedere kant van de muur naast de poort tienduizend mannen van het leger van Bramaa dood waren.

De koning besloot de 5.000 olifanten in te zetten, verdeeld in 20 groepen van 250 olifanten. Op hun ruggen elite troepen uit de regio Pegu, de Moens en de Chaleus, die dubbel betaald werden. De muren werden toen zo onstuimig bestormd door deze troepen, daar zijn geen woorden voor.

De olifanten droegen houten barricades op hun rug van waarachter de soldaten vuurden met musketten en haakbussen van grote lengte. Deze wapens maakten zo’n paniek onder de belegerde mensen dat ze binnen een kwartier verslagen waren. '

Foto musket
Afbeelding
' De olifanten vernielden de opgeworpen stellingen met zo’n kracht dat wie er in zat het leven liet. De muur was daarna onverdedigd, geen soldaat durfde er nog op te gaan lopen. '

De tweede aanval

' Diego Suarez vroeg de koning de voorhoede te mogen vormen maar stuurde daarna de Turken (Arabieren?) naar voren die hij altijd de gevaarlijkste klussen liet opknappen. Hen was een beloning in goud voorgehouden als ze de stad aan de koning konden aanbieden. Zij bestormden de muren en lieten zich omlaag glijden om met een ram de poort te forceren.

Daar echter werden ze opgewacht door drieduizend Jao’s die hen aanvielen met zo’n overtuiging dat er in minder dan een kwartier niet veel Turken meer in leven waren. De Jao gingen bebloed en al de muren op en versloegen de laatste soldaten die de muren nog hadden beklommen. '

De derde aanval

' De koning verzamelde nieuwe moed en zette de aanval in met de olifanten.

Oyaa Passilico opende daarop de poort en gaf een boodschap voor de koning: ‘stop al dat goud dat je hebt beloofd in een pot en kom die maar brengen.’ Die schimpscheut werd niet op prijs gesteld; daarentegen werd de aanval doorgezet en ontstond een verschrikkelijk gevecht waarin de poort tot twee keer toe werd geforceerd en weer werd gesloten want de beste soldaten waren nog in de stad aanwezig.

Bloed stroomde rijkelijk, olifanten raakten gewond. En ook de koningvan Bramaa werd tenslotte gewond. Men besloot tot een pauze. '

Zeventien dagen rust

' Het duurde zeventien dagen voor de wond van de koning genezen was.

Men ging een nieuw plan maken: houten karren bouwen die hoger waren dan de muren. Maar tijdens dat proces bereikte de koning het bericht van thuis: rebellerende Xemindoo hadden Pegu ingenomen en 15.000 soldaten gedood.

De koning liet de barricades in brand steken maar hief daarna het beleg op. Odiaa was gered. '

==

Toelichting op namen

Shanstaten, in Myanmar en Laos, benoorden Chiang Rai.
Bramaa, ook geschreven als Buhrma, thans Myanmar
Pegu, stad in het zuiden van Myanmar.

Anapleu, stad, onbekend.
Odiaa, ook geschreven Ayuthia, Ayutthaya, oude hoofdstad van Siam
Diego Suarez d’Albergia, ook bekend als Diogo Soares de Albergaria

Oyaa Passilico, leider van de huidige stad Phitsanulook.
Cambaya, de westkant van India ten noorden van Mumbai.
Moens en Chaleus, elitekrijgers; onbekend.

Jao; krijgers, onbekend.
Xemindoo, Thalaing; rebellen van de Mon stammen.
Chiamay, vermoedelijk Chiang Mai.

Vuurwapens; het buskruit is in 1249 uitgevonden.

Musket, dank aan Wikpedia, link

"Aanwijzing 1 voor het hanteren van het musket - Marcheert met de furquet inde hant (Jacob de Gheyn, 1607)" by Jacob de Gheyn (II) (ca. 1565-1629) - Wapenhandelinghe Van Roers. Mvsqvetten. Ende Spiessen.. Licensed under Publiek domein via Wikimedia Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... _1607).jpg

prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#7 Bericht door prajak » dinsdag 02 februari 2016, 00:02

Geschiedverhalen over Siam (deel 6)
(143)

Bron:

Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; een gevangen genomen koning

Nadat Phya Tak een nieuwe hoofdstad had gesticht, een 100 km zuidelijker van Ayutthaya, kwam de Chakri dynastie aan de macht in Thailand.

De plaats van de hoofdstad gaf ruimte voor meer contacten met de buitenwereld; welvaart en voorspoed namen toe in Siam. De eerste vorst was Rama I, daarna besteeg zijn zoon Rama II de troon. Na zijn dood in 1824 werd Rama III de koning tot 1851.

Omdat Laos van de Siamese overheersing af wilde en Siam was binnengevallen, in 1827/1828, besloot hij het land aan te vallen. En zoals dat ging in die tijd, Vientiane werd verwoest, en de bevolking als slaven verkocht.
Afbeelding
Prins Vun Chow van Laos vluchtte naar Cochin China maar werd uitgeleverd aan de Siamezen op enkele voorwaarden: de Siamezen zouden in Laos een leider aanstellen die door de Chinezen werd goed bevonden, en Siamese soldaten die Chinezen hadden vermoord tijdens de oorlog zouden worden uitgeleverd aan Cochin China. Dat werd overeengekomen en de koning van Laos werd naar Bangkok gebracht.

Daar wachtte hem een gruwelijk lot.

==

‘ De koning van Laos kwam in Bangkok aan en onderging de grootste gemeenheden die een barbaar kan verzinnen.

Hij werd opgesloten in een grote ijzeren kooi en was blootgesteld aan de brandende zon. Hij werd verplicht iedereen te vertellen dat de koning van Siam groot was en vergevend, dat hij zelf enorm in de fout was gegaan, en een zware straf verdiende.

In zijn kooi stond een grote vijzel om hem in te stampen, een grote kookpot om hem te koken, een haak om hem aan op te hangen en een zwaard om hem te onthoofden. Tenslotte kon ie alleen maar zitten op een scherp gepunte staaf.

Soms werden ook zijn kinderen in die kooi gezet. De koning was een milde, voornaam lijkende oude man met grijs haar en hij leefde niet lang genoeg om zijn kwellers tevreden te stellen. Hij ging dood.

Zijn lijk werd in kettingen langs de oever van de rivier gehangen. ‘

==

‘ Maar het is in het huidge Siam door de laatste ontwikkelingen niet meer mogelijk dat deze barbaarsheid en kwellingen nog voorkomen.’

==

Toelichting op namen

Phya Tak, andere naam voor Generaal Taksin, 1734-1782.
Chakri, Tjakri, de dynastie in Thailand.
Vun Chow, ook wel Anouvong, 1767-1829
Cochin China, het huidige zuiden van Vietnam.

Foto met dank aan:

"Chao Anouvong" by Phó Nháy (talk) 09:03, 25 September 2011 (UTC) - Own work. Licensed under Public Domain via Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... ouvong.jpg

prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#8 Bericht door prajak » dinsdag 02 februari 2016, 23:51

Geschiedverhalen over Siam (deel 7)
(160)

Bron:

Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; vrijheid van godsdienst

De missionarissen zowel van rooms katholieke als van protestantse zijde werden in het begin gewantrouwd. Onder koning Rama III kwam een decreet dat gelastte dat de kerken moesten worden gesloopt.

Koning Rama IV keek daar al anders tegenaan en tenslotte liet Rama V, koning Chulalongkorn, in 1870 een pamflet verspreiden over godsdienstvrijheid. Voor de goede orde: de koning was niet gelovig.

==

‘ Met betrekking tot de kwestie van het zoeken en het naleven van een godsdienst die je tot steun kan zijn in dit leven is het een goede zaak en buitengewoon geschikt en passend dat allen van jullie, iedere persoon, dat moet onderzoeken en beoordelen voor hemzelf en volgens zijn kennis van zaken.

En als je een godsdienst vindt, welke dan ook, of enige instelling of dweper, welke dan ook, die mogelijk jou tot voordeel kan strekken, met een steun die met jouw kennis in overeenstemming is, omarm die godsdienst dan met jouw hele hart.

Niet opervlakkig, niet op basis van giswerk, niet omdat iedereen het doet, of omdat het traditie is; en volg geen godsdienst waar je geen vertrouwen in hebt dat het goed is.

Wees niet bang en verbaasd om enkele gebeurtenissen, verzonnen wonderen, maar behoud het geloof en volg hen.

Als jij een steun en toeverlaat hebt gevonden in een godsdienst en een geloof dat mooi is en goed, behoud het dan met vreugde, volg de leer en het zal ieder van jullie voorspoed brengen. ‘

==

Dit in schril contract met wat een veertig jaar geleden een Laotiaanse koning overkwam in een kooi. Maar de koning die dit pamflet laat uitgaan is de meest bewonderenswaardige heerser van zijn tijd.

prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#9 Bericht door prajak » donderdag 04 februari 2016, 00:05

Geschiedverhalen over Siam (deel 8)
(170)

Bron:

Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; naar de voetafdruk van Boeddha

Deel 1; Phrabat

Onder Phrabat wordt verstaan Phra Phuttabat, ook wel Phra Buddhabat, een berg 25 kilometer ten noordwesten van de stad Saraburi. Daar zijn voetafdrukken van Boeddha ontdekt.

De verslagen hier weergegeven zijn gemaakt door Bowring en Pallegoix over Pallegoix’s reis in het midden van de 19e eeuw.

==

' De bisschop sprak van een groot aantal vrolijk versierde boten met daarop veel mensen in uitgaanskledij, mensen die hij ontmoette in Ayuthia en die op pelgrimstocht gingen naar de voetafdruk van Buddha.

Vrouwen en meisjes droegen zijden sjaaltjes alsmede armbanden van goud en zilver en ze zongen liederen waarop de aanwezige geestelijken en jonge mannen antwoordden met luidruchtige muziek.

Wij ontscheepten in Tha Rua dat aan de weg ligt naar Phrabat waar de voetafdruk van de god is te vinden. Er waren meer dan dan 500 verlichte boten, er werd toneel opgevoerd aan de oever, er was veel vocale en instrumentale muziek, thee, spel met dobbelstenen en kaarten, en deze festiviteiten duurden de hele nacht.’

De processie

‘ De volgende dag heel vroeg vertrok de processie.

Zij bestond uit prinsen, edelen, rijke mensen en geestelijken, allemaal in hun beste kleding. Velen gingen te voet terwijl de mensen van aanzien op olifanten op weg gingen naar de heilige berg.

Bij zulke gelegenheden is men gewoonlijk buitensporig fanatiek; de bisschop vertelde dat de gouverneur hem boos ontving en beschuldigde van het “plannen maken om mensen op het slechte pad te brengen door ze christen te maken”.

Maar hij werd gekalmeerd door kadootjes en uitleg, en uiteindelijk gaf hij de bisschop een vrijgeleide, beval hem aan bij “alle autoriteiten en dorpshoofden onder zijn bevel” om de christelijke priester, buitenlander en zijn vriend vriendelijk te behandelen, te beschermen en te voorzien van al wat hij mocht wensen.” ’

Van zijn bezoek aan de heilige berg, tevens toevluchtsoord voor Buddhistische pelgrims, schrijft Pallegoix:

‘ Ik stelde een gids aan, klom op een olifant en nam de weg naar Phrabat, gevolgd door mijn mensen.

Ik werd verrast door een brede en goed begaanbare steenweg die in een rechte lijn door het bos liep. Aan beide kanten van de weg vond je op een afstand van een uurmars van elkaar hallen of stations met bronnen gegraven voor de pelgrims. Daarna werd de weg slingerend en stopten we om te baden in een grote poel.

Om vier uur bereikten we het prachtige klooster van Phrabat, gebouwd op de helling maar bijna aan de voet van een hoge berg gevormd door rotssteen van een blauwachtige kleur.’
Afbeelding
Het klooster

‘ Het klooster is omringd door diverse muren; eenmaal achter de tweede muur troffen we de eerwaarde prins aan op een verhoog waar hij het werk verdeelde over een groep mannen. Zijn werknemers riepen ons toe hem geknield te benaderen maar wij gehoorzaamden hen niet. “Stilte”, riep de prins, “je weet nog niet dat buitenlanders edelen staande respecteren”.

Ik ging naar hem toe, overhandigde hem een flesje vlugzout waar hij met verrukking aan rook, en vroeg hem om begeleiders teneinde naar de reliek van Buddha te gaan. Hij riep zijn voorman, de balat, en gaf hem opdracht ons te begeleiden.

De balat nam ons mee om een binnenplaats heen die versierd was met mooie bouwwerken; toonde ons toen twee grote tempels tot we kwamen bij een marmeren trap met balustrades van verguld koper en we maakten een ronde op het terras dat de basis is van het monument.

De hele buitenkant van het reliek is schitterend; de stoep is vierkant maar heeft de vorm van een koepel en eindigt in een piramide van 120 voet hoog. De dubbele poorten en ramen zijn prachtig gesmeed. De buitenste hekken hebben mooie handvaten van paarlemoer, en de binnenste hekken zijn versierd met vergulde beeltenissen weergevend gebeurtenissen uit het leven van Buddha.’

Het interieur

‘ Het binnenste is nog mooier. De bodem is bedekt met zilveren matten. Aan het eind, op een troon versierd met edelstenen, staat het massief zilveren beeld van Buddha, zo groot als een man. In het midden is een zilveren raster dat de reliek omgeeft en die is 18 inch hoog.

Het is niet echt goed zichtbaar omdat het bedekt is met ringen, oorbellen, armbanden en gouden halssnoeren, offergaven van toegewijde mensen die komen aanbidden.

De geschiedenis van de reliek is deze:

In 1602 werd de koning in Ayuthia bericht dat aan de voet van de berg een ontdekking was gedaan en dat het leek op de voetafdruk van Buddha.

De koning zond zijn geleerden en de slimste geestelijken er op af om te rapporteren of de kenmerken van de afdruk overeen kwamen met de voetafdruk van Buddha zoals die zijn beschreven in de geheime Pali geschriften. Toen dat werd bevestigd gaf de koning opdracht het klooster van Phrabat te bouwen en dat is later door zijn opvolgers vergroot en verfraaid.’

Terug naar Ayuthia

‘ Na het bezoek aan het monument bracht de balat ons naar een diepe bron, gehakt uit harde steen met voldoende goed water voor de mensen en de pelgrims.

De eerwaarde prins is alleenheerser over de berg en de omgeving in een cirkel van acht dagmarsen. Hij heeft onder zijn gezag vier- tot vijf duizend mensen die werken aan het klooster. Op de dag van mijn bezoek kreeg hij een geschenk van de koning: een palankijn, zoals alle grote prinsen gebruiken. Hij was ook bereid ons aangenaam bezig te houden.

Ik merkte op dat de keuken in handen was van een aantal jonge meisjes. Zij noemden de jonge mannen die ons begeleidden ‘schildknaap’ en in geen enkel ander klooster heb ik deze gewoonte opgemerkt.

Zijne hoogheid verplichtte ons ons te huisvesten in een mooi houten huis. Hij gaf mij twee erewachten om me te bewaken en verbood me er in de nacht uit te gaan vanwege tijgers.

De volgende morgen nam ik afscheid van de eerwaarde prins, klom op mijn olifant en nam een andere route. Die liep langs de voet van de berg waar we bronnen zagen waar het water uit spoot. Wij vonden een bijzondere plant waarvan de bladeren vorm en kleur hadden van vlinders.

Wij ontbeten in het eerste huis dat we tegenkwamen en om vier uur in de namiddag kwamen we bij de boten aan. Na een rustige en aangename nacht verlieten we Tha Rua en gingen terug naar onze kerk in Ayuthia.’

==

Toelichting

Sir John Bowring (1792-1872) was ambassadeur van de Britten in Bangkok en later gouverneur van Hongkong.

Jean-Baptiste Pallegoix (1805-1862) was Fransman en bisschop van Bangkok; zijn bekendste boek is Description du Royaume Thai

Uurmars, in het Engels, ‘league’, 3 mijl, 5 kilometer.
Palankijn; draagstoel met hemel en gordijnen.

Balat; de schrijfwijze is Palaad. Deputy, plaatsvervanger. Is thans de functie van registratieambtenaar op de amphur.

prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#10 Bericht door prajak » donderdag 04 februari 2016, 22:12

Geschiedverhalen over Siam (deel 9)
(191)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; naar de voetafdruk van Boeddha

Deel 2; Patawi

Dit verslag uit 1858 is van M. Mouhot.
Afbeelding
==

‘ Saraburi is een stad van betekenis en zijn bevolking bestaat voornamelijk uit Siamezen, Chinezen en Laotianen.

De stad bevat zoals alle steden en dorpen in Siam huizen gebouwd van bamboe. Ze liggen half verborgen in het kreupelhout langs de oevers van de rivier. Daarachter zijn rijstvelden en nog verder weg uitgestrekte bossen met wilde dieren.

In de ochtend van de 26e passeren we Pakpriau. Het water staat hoog en we hebben moeite met de harde stroming. Iets ten noorden van deze stad ontmoet ik een arme familie, christenen uit Laos waarover pater Larmandy heeft gespoken.

Wij leggen aan bij hun huis opdat de boot veilig zal zijn terwijl wij de bergen en Patawi bezoeken. Patawi is de pelgrimsplaats voor Laotianen waar Prabat dat voor Siamezen is.

Al het land tussen de oevers en de heuvels, een afstand van acht of negen mijl, en de hele oppervlakte van het berggebied is bedekt met ijzerhoudende grond en meteoorsteen. Waar zij overvloedig aanwezig zijn is de vegetatie schraal en bestaat zij voornamelijk uit bamboe; waar daarentegen ruim slib is afgezet is de vegetatie rijk.

Het dikke woud voorziet in hars waar handel mee gedreven kan worden als die luie inheemsen dat tenminste zouden verzamelen. De bossen worden echter onveilig gemaakt door luipaarden, tijgers en tijgerkatten. Uit de onmiddellijke omgeving van ons bewaakte huis worden twee honden en een varken geroofd maar de volgende dag heb ik het genoegen de luipaard te laten boeten voor zijn roof: zijn vel dient nu als mat.’

Op jacht

‘ Waar de aarde vochtig is en waar zand ligt vind ik veel sporen van deze dieren maar die van de koninklijke tijger zijn er nauwelijks. In de nacht wagen de bewoners zich niet buiten de deur doch overdag verstoppen deze dieren zich diep in het woud, tevreden over de prooi van hun rooftocht.

Ik besluit de oostkant van de bergketen te onderzoeken en wij raken tijdens de jacht op een wild zwijn de weg kwijt in het bos. Het dier vindt gemakkelijk zijn weg door het kreupelhout terwijl wij, geladen met geweer en bijlen weldra het spoor kwijtraken.

Wij horen aan het schreeuwen van de apen dat er een tijger of luipaard in de buurt moet zijn die, net als wij, op zoek is naar een prooi. Omdat de nacht valt moeten we terugkeren om een onaangenaam avontuur te vermijden maar ondanks onze inspanningen vinden we het pad niet terug.

We zijn verplicht verblijf te zoeken in de bomen waar wij tussen de takken een soort hangmat maken. De volgende dag bereiken we de rivier.’

De berg op
Afbeelding
‘ Ik probeer vruchteloos ossen of olifanten te krijgen om onze bagage te dragen maar alle lastdieren zijn ingezet voor de rijstoogst. Daarom laat ik de boot en de spullen bij de Laotiaanse familie en we gaan zoals pelgrims te voet naar Patawi. Het is een prachtige ochtend met een bewolkte hemel die me doet denken aan een herfstmorgen in mijn thuisland.

Mijn enige reisgezellen zijn Küe, mijn page, en een jonge Laotiaanse gids. Drie uur lang volgen wij door het van wilde dieren vergeven bos het pad naar Korat en tenslotte bereiken we Patawi.

Net als bij Prabat hangt er een bel aan de voet van de berg en bij de ingang van de weg naar de pagode. Pelgrims laten de bel klinken om de geesten te vertellen dat ze er aan komen en om het verhoren van hun gebeden te bespreken.

Het is een alleenstaande berg en 450 voet hoog.

De structuur wijkt af van die van Prabat; er zijn geen bergen rotsblokken die gestapeld zijn alsof reuzen er mee hebben gegooid zoals legendarische fabels zeggen. Patawi schijnt gemaakt te zijn van een enorm rotsblok dat loodrecht staat als een muur en dat aan de zuidkant wat overhelt zodat het een slagschaduw maakt van 20 voet lang. ‘

Pagode en monniken

‘ Er zijn veel voetafdrukken zoals bij Prabat.

Op diverse plekken zie je ook versteende boomstammen naast levende bomen. Ze zien er uit of ze net geveld zijn en alleen door er met een hamer op te tikken ervaar je dat je je niet vergist.

Een glooiing met enkele grote stenen treden leidt je naar boven, met aan de linkerkant de pagode en rechts de woning van de ‘talapoins’ of monniken die met zijn drieën zijn. Een hoger geplaatste monnik en twee assistenten die zijn aangesteld om de ‘schaduwen’ van Somanakodom, Buddha, in de gaten te houden.

De monniken zijn zeer verrast een ‘farang’ te zien in hun pagode, maar hun stemming verandert na het geven van enkele kleine geschenken. De hoofdmonnik is bijzonder gecharmeerd van de magneet die ik hem geef. Hij zit lange tijd te spelen en slaakt kreten van opgetogen bewondering als hij ziet dat de magneet stukjes metaal aantrekt.’

Een rondje op de berg

‘ Ik loop naar de noordpunt van de berg waar iemand zo vriendelijk is geweest een onderkomen voor reizigers te bouwen, een hal zoals je wel vindt op veel plaatsen bij een pagode.

Het uitzicht is onbeschrijfelijk schitterend en ik kan met pen noch penseel recht doen aan de grootse vergezichten die zich openen voor mijn ogen. Ik kan slechts in het algemeen de effecten weergeven alsmede een enkel detail en beloof geen dingen te vertellen die ik niet heb gezien.

Tot vandaag aan toe was alles wat ik in Siam zag in afstand gelimiteerd maar hier toont het land al zijn schoonheid aan me.

Onder mijn voeten bevindt zich een paarsachtig karpet van brilliant gevarieerde kleuren; een immens bosgebied waartussenin rijstvelden als stroken groen; er achter stijgt de grond langzaam naar heuvels van verschillende hoogte; verder naar het noorden ligt de bergrug van Prabat en die van Muang-Lom, en aan de uiterste grens de bergrug van Korat, een afstand van zeker 60 mijl.

Al die toppen ontmoeten elkaar en zijn in feite van de zelfde bergrug. Maar hoe beschrijf je de verschillen in vorm tussen al die pieken?

Op de ene plaats lijken ze te smelten in dampig rose tinten aan de horizon, terwijl dichterbij de bijzondere structuur en kleur van de rotsen de rijkdom van de vegetatie naar voren brengen; en daar wedijveren lange schaduwen met de blauwe kleur van het firmament; en overal prachtig zonlicht, delicate schakeringen, warme tonen die het schouwspel ‘tout ensemble’ betoverend maken.

Het is een spektakel waar het oog van de schilder verrukt van kan raken maar dat hij, hoe deskundig ook, alleen maar onvolledig op het linnen kan krijgen. ‘


Toelichting woorden en namen

Patawi; schrijfwijze tegenwoordig Pathawi, berg behorend tot de Muang Saraburi, een 8 km ten zuiden van hartje stad.

Pakpriau; schrijfwijze tegenwoordig Paak Phriao, een van de tambons van de huidige provincie Saraburi, vroeger de naam van de provincie zelf.

M. Mouhot; M. Henri Mouhot (1826-1861), reiziger, vooral bekend door zijn kennis van de Angkor Wat.

Pater Larmandy, Franse missionaris in Ayuthia

Tijgerkat; mogelijk de Bengaalse tijgerkat of een andere wilde kat.

Somanakodom, ook wel Somana Kodom, Boeddha.

Muang-Lom; amphur Lom Kao, in het noorden van de provincie Petchabun, ook bekend uit de legende van Nong Ko.

Foto boek Mouhot; dank aan:
"Henri Mouhot Voyage" by Henri Mouhot - mybook. Licensed under Public Domain via Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... Voyage.jpg


prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#11 Bericht door prajak » zaterdag 06 februari 2016, 00:57

Geschiedverhalen over Siam (deel 10)
(215)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; Ayutthaya de oude hoofdstad

Een beschrijving van de stad nadat Bangkok de nieuwe hoofdstad is geworden. De tekst is van midden 19e eeuw.

==

‘ De oude stad Ayuthia wiens pagodes en paleizen zoveel lofprijzingen kregen en die werd genoemd ‘het Venetië van het oosten’ door de overvloed aan kanalen en de schoonheid van zijn openbare gebouwen, ligt nu geheel in puin met torens en tempels bedekt door stof en weelderig begroeid.

De lokale naam van Ayuthia was Sijan Thijan en dat betekent wereldparadijs. De Siamezen hebben de gewoonte opzichtige namen te geven aan hun steden zoals ‘De stad der engelen’, ‘De stad der aartsengelen’ en ‘Hemels spektakel’, zegt ook Simon de la Loubère, diplomaat. ‘

Foto uit zijn boek Du Royaume de Siam (Over het koninkrijk Siam)
Afbeelding
‘De algemene contouren van de oude stad lijken zo sterk op die van Bangkok dat je de kaarten gemakkelijk kunt verwisselen.’

‘ Het is niet ongepast om hier te plaatsen de beschrijving van de stad Ayuthia door Mandelsloe (of Mandelsloh), een van die nauwgezet werkende reizigers wier bijdragen zijn verzameld in de massieve delen van Dr. Harris. Mandelsloe vertelt dat:

‘De stad Judda (Ayuthia) is gebouwd op een eiland in de Maenam. Het is de gebruikelijke residentie van de koning van Siam, heeft redelijke wegen met ruime kanalen. De voorsteden liggen aan beide zijden van de rivier en zijn, net als de stad zelf, rijkelijk verfraaid met tempels en paleizen; van die tempels zijn er meer dan driehonderd binnen de stad en ze zijn verfraaid met vergulde spitsen.

De koning draagt ook de titel van Paecan Salsu draagt, ‘heilig deel van god’, en is daar trots op. En ook omdat hij afstammeling is van meer koningen dan elders. Hij is absoluut heerser. Hij trouwt met slechts een vrouw maar heeft een groot aantal bijvrouwen. Zijn voedsel is van hoge kwaliteit maar hij drinkt alleen water want alcohol is verboden door de kerkelijke wetten.

Een derde van alle onroerende zaken vallen toe aan de schatkist dus hij moet immens rijk zijn; maar wat hem helemaal groot maakt is dat hij de grootste koopman is in zijn Rijk met invloed op handel in rijst, koper, lood, salpeter etc aan buitenlanders.

Mendez Pinto schat zijn jaarinkomen op 12.000 dukaten en dat moet in de loop der jaren wel aangroeien tot immense proporties.’

==

Foto:
"La Loubere Kingdom of Siam" by Simon de La Loubère - http://www.humnet.ucla.edu/humnet/clark ... ndarin.htm. Licensed under Public Domain via Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... f_Siam.jpg


prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#12 Bericht door prajak » zondag 07 februari 2016, 01:31

Geschiedverhalen over Siam (deel 11)
(238)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; Aanschouw de Lao

Mouhot heeft van dichtbij Siamezen en Laotianen meegemaakt en maakt een vergelijking tussen alle Siamezen in Siam en de Laotianen op de berg Patawi.

==

‘ Iedere avond komen enkele Laotiaanse bergbewoners naar de ‘farang’ kijken.

Deze Laotianen verschillen lichtjes van de Siamezen: ze zijn slanker, hebben geprononceerde jukbeenderen en een donkerder huidskleur. Ze dragen hun haar lang terwijl de Siamezen het hoofd voor de helft scheren en alleen haar op de kruin hebben.

Ze verdienen waardering voor hun onverschrokkenheid als jagers zo niet als krijgers. Ze zijn gewapend met machete en met een boog waarmee ze behendig ballen van klei die in de zon gehard zijn kunnen werpen tot op wel 30 meter.

De bergbewoners zwerven door het dichte woud, niet ontmoedigd door de aanwezigheid van luipaarden en tijgers die het bos onveilig maken. Ze jagen eigenlijk voor de lol; als ze de beschikking hebben over een geweer en wat kruit jagen ze op een wild zwijn of wachten verscholen in een bamboe hut of in een boom op een tijger of een hert.

Hun armoede grenst aan nood lijden maar dat komt vooral door hun overdadige sloomheid; ze kweken alleen rijst net genoeg voor eigen gebruik. En daarna brengen ze de dag slapend door, lanterfanten in de bossen of gaan van dorp naar dorp om vrienden te bezoeken. ‘

prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#13 Bericht door prajak » zondag 07 februari 2016, 23:47

Geschiedverhalen over Siam (deel 12)
(256)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; Inschepen naar Chantaboun

Missionarissen gaan op 12 november 1835 aan boord van de eerste brigantijn gebouwd in Thailand; het schip is aangeboden aan de koning en met een prins en zijn gevolg wordt een tocht gemaakt van Bangkok richting langs Chonburi en Satthahip naar Chantaburi.

Navolgend verhaal is van Dan Beach Bradley (1804-1873).
Afbeelding
==

Naar het schip

‘ Dit is een van de mooiste morgens die ik heb meegemaakt sinds ik mijn land verliet.

Terwijl de brigantijn Ariel onder vol zeil vaart moeten onze roeiers veel inspanningen doen haar in te halen; we roepen ‘qui qui’ wat Chinees is of ‘reow reow’ zoals Siamezen roepen om voort te maken en dat in een open boot in de volle zon.

Wij gaan aan boord van de brigantijn en kijken naar het eerste vierkant getuigde schip ooit gebouwd in Siam. Neem in acht dat dit de eerste poging is een Europees schip na te bouwen, dat de jonge edelman-bouwheer maar een paar eenvoudige modellen heeft en dat al zijn kennis slechts is gebaseerd op observaties van buitenlandse vaartuigen in havens, dan vertegenwoordigt deze brigantijn zeker zijn creatieve geest.
Afbeelding
‘ Wij zijn teleurgesteld dat de hut in bezit genomen is door de moeder en de zusters van Luang Nai Sit, lid van het Huis en minister maar zij zijn van koninklijke bloede en nemen dus de beste accomodatie in bezit. De minister daarentegen doet alles wat mogelijk is om het ons naar de zin te maken op het dek zoals een extra dekzeil en een dak van palmbladeren.

Het spijt hen ons geen andere ruimte te kunnen geven maar vertellen dat enkele leden van het Huis in Paknam het schip zullen verlaten.

Bevoorrecht

‘ Naarmate ik op het schip rondloop vraag ik me af hoe de voorzienigheid ons aan boord heeft kunnen brengen. Waarom vraag ik dat?

Wel, dit is een nieuwe brigantijn, net aangeboden aan de koning van Siam als eerste proeve van bekwaamheid en succesvolle imitatie van Europese scheepsbouw, op haar eerste reis, met als bemanning vrijwilligers van het Huis, en dat schip is nu met een groep missionarissen, voorzien van ‘cadeautjes’ op weg naar de provincie om het evangelie te brengen naar mensen die, en ik gebruik de woorden van de edelen die ons brengen, ‘geen god hebben, geen geloof en echt de goede werken van de missionarissen nodig hebben’.

Botsing van culturen

‘ Het is ontroerend te zien hoe de prins ons tegemoet wil komen met wat we nodig hebben.

Gisteravond zaten we te zingen in het vooronder. Een groep Siamezen begon ons uit te kafferen. Luang Nai Sit kwam ons vragen uit te wijken naar het bovendek. ‘Er is hier veel verwarring door jullie verblijf; ga naar boven en je kunt ongestoord jouw god zegenen’. De Siamezen zingen nu een aantal keren per dag hun witte olifant toe; zo vaak dat ik er hartstikke ziek van word.

‘ Als we wakker worden liggen wij voor anker tegenover Paknam waar moeder en zusters van de edelman van boord gaan. Wij zijn getuige van de uitbundige genegenheid tussen moeder en haar zoon en dochters. Luang Nai Sit toont veel van deze genegenheid jegens zijn moeder, zussen en hun jongste kinderen maar wij zien dat tranen binnenskamers blijven, buiten het zicht van de bedienden. Aan dek is men formeel.’

Richting Si Maha Racha

‘ Wij staan vandaag de 15e al om 4 uur op en merken dat wij het anker hebben uitgeworpen net ten zuiden van de Keo bergen. Wij zien Koh Si Chang aan de westkant op 8 mijl, en aan de kust ligt Si Maha Racha. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo verrukt ben geweest over wat ik nu zie.

Geen wolkje aan de hemel. De maan staat helder tussen een myriade van fonkelende zonnen. Een zachte bries rimpelt de boezem van de diepte. Hoge bergen en een ruige romantische kust maken de oostelijke horizon donker van kleur.

Om 5 uur nodigt Luang Nai Sit ons uit met hem naar de kust te gaan. Gaarne aanvaarden we de uitnodiging en gaan met hem naar het dorpje Si Maha Racha, vergezeld door zijn lijfwachten bewapend met geweer, zwaard en speer.

De omgeving wordt met het lichter worden opwekkend. Bergen, heuvels en velden zijn bedekt met het meest levendige groen met hier een daar een stuk bewerkte grond. We naderen uit het westen en zien rechts een rotsige kust. Daarachter een mooie golvende bergkam. Aan onze linkerkant eilandjes met hoge rotsen met een witte kap. En voor ons een uitgestrekte vlakte met daarachter bergen.

We komen in het dorp aan net na zonsopgang; er wonen een drie- tot vierhonderd Siamezen. De mensen daar leven op een propere manier, niet echt anders dan arme dorpelingen in ons eigen land. Hun huizen zijn van bamboe en staan naar Siamese gewoonte enigszins verhoogd. We kloppen bij enkele huizen aan en zien de vrouwen aan de rijstmaaltijd.

Picknick

‘ We hebben een klein uur besteed in het dorp en volgen de edelman naar het strand tussen ijzer- en kwartshoudende rotsen door die door de oceaan zijn ondergraven en daar zijn bezet met zeeschelpen in grote verscheidenheid. Aan de ene kant hebben we nu de muziek van het aanrollende tij, aan de andere kant een prachtige jungle die over het strand heen hangt en daarmee ons beschermt tegen de opkomende zon, terwijl de lucht gevuld is met het parfum van vele bloemen.

Het gevolg van Luang Nai Sit komt ook naar de kust en we zijn met vijftig mensen. Tenslotte komt een boot met alles voor een picnic, gekookt en met dienbladen en al. De hele groep zit in drie groepen op het strand en neemt deel aan de maaltijd die een pikante smaak heeft.

Luang Nai Sit en zijn broers zitten apart. De dames inclusief de vrouw van de kapitein, haar kinderen en andere hooggeplaatsten zitten ook apart. En nadat zij gegeten hebben komen de anderen massaal aan de beurt.

Ondertussen komen de mensen van het dorp aanlopen met banaan, rode peper, kokosnoten, jackfruit enzovoorts, en presenteren het voedsel als teken van respect jegens de zoon van de koning en buigen voor hem op hun handen en knieën.

Om tien uur gaan we terug naar het schip in een roeiboot samen met de dames. Luang Nai Sit kan natuurlijk niet bij de dames in de boot plaatsnemen, dat zou in strijd zijn met de Siamese gewoontes dus hij komt in een andere boot achter ons aan. De zon is bloedheet.

Koh Samet

‘ Om 11 uur wordt het anker gelicht en varen wij onder een zachte wind en steeds met het vaste land in zicht en houden eilanden als Kho Kram rechts van ons. Na een rustige dag en nacht waren zien we de volgende dag de rede van Chantaboun en zijn teleurgesteld te horen dat de doorgang voor ons slechts de vaarweg is tussen het vaste land en Koh Samet.

Het aanzicht van de omgeving is uiterst plezierig en we passeren veel kleine rotseilandjes die 60 tot 80 voet boven water uitsteken en bedekt zijn met struikgewas. Het eiland Koh Loo heeft een door wind en water uitgesleten boog waar een kleine boot onderdoor kan.

Chantaboun
Afbeelding
‘ Wij worden op de morgen van de 19e wakker na een stormachtige nacht en tot onze vreugde zien wij dat we in zicht komen van onze bestemming. Wij genieten van het uitzicht op het vaste land terwijl wij de hele dag dobberen. Er zijn veel steile eilandjes met rotsstenen en overvloedige vegetatie.

Koh Chang ligt ten zuiden van ons. Een groot eiland met hoge pieken en beroemd om zijn olifanten. Nabij de monding van de Chantaboon rivier ligt het eiland Koh Nom Low als een pinakel; het rijst op uit zee wel een 400 voet. De monding is voorts mooi afgeschermd door de arm van een bergrug die de haven omarmt.

De kustlijn gaat verder in zuidoostelijke richting en is bedekt met dik woud van kleine bomen afgewisseld met hoge bomen met hier en daar kleine heuvels. Parallel aan de kust en een tien mijl van zee ligt de berg Sa Bap die tot in de wolken reikt.

Ten westen van de rivier is de kust ruig en bergachtig en er zijn prachtige pieken. Zo ver het oog reikt is de vegetatie weelderig maar wel verschillend van Bangkok; hier geen kokospalm die elders de koningin van de jungle is. Het water in de monding van de rivier is helder, terwijl dat van de Maenam erg troebel is. ‘

==

Toelichting

Chantaboun; provincie Chanthaburi, stad Chanthaburi, stad of rivier Chanthaboon.

Brigantijn, dwarsgetuigd schip.
Cadeautjes; ‘tracts’, parafernalia zoals prentjes die missionarissen uitdelen.

Paknam; Paaknam, Samuth Prakaan.
Si Maha Racha; Maha Si Racha, kust van Chonburi nabij het huidige Laem Chabang.

Pinakel; toren(tje)
Sa Bap; berg nabij de stad Khlung

Foto Dr Bradley:
Licensed under Public Domain via Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... radley.jpg

Foto model brigantijn:
Licensed under CC BY-SA 3.0 via Wikimedia Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... antine.png

Foto Chantaburi:
Licensed under Public Domain via Wikimedia Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... erside.jpg


prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#14 Bericht door prajak » dinsdag 09 februari 2016, 00:16

Geschiedverhalen over Siam (deel 13)
(276)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; Henri Mouhot

Henri Mouhot is van zo groot belang geweest voor de ontdekking van ‘ons’ deel van Azië dat ik aan hem een bijdrage wijd. Gegevens zijn te vinden in bovengenoemd boek waar delen van zijn levensverhaal zijn opgenomen, en de rest doet wiki.....

Hij leefde van 1826 tot 1861. Fransman van geboorte en door huwelijk familie geworden van Mungo Park, de bekende Afrika-ontdekker (1771-1806) die zo tragisch om het leven kwam in Afrika. Diens levensverhaal staat hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Mungo_Par ... sreiziger)

==
Afbeelding
Hij studeerde natuurwetenschappen en besteedde bijzondere aandacht aan vogel- en schelpenkunde. Als jonge man reisde hij al veel in Rusland en hij leerde Russisch en Pools. Hij was bekwaam tekenaar en ervaren fotograaf.

Fotograaf?

Fotografie is uitgevonden in 1816 maar de eerste fixatie van negatieven en het afdrukken als positief lukte pas in 1826. De eerste fotorolletjes voor het grote publiek kwamen in 1888 door George Eastman en hij noemde zijn product Kodak.


Hij was bezeten van een avontuurlijke leven en ging gevaren niet uit de weg voor wetenschappelijk onderzoek. Dankzij zijn gezond en sterk gestel was hij geschikt voor ontdekkingsreizen.

Van huis uit was hij protestant maar kon ook katholieken winnen voor zijn plannen en zijn reizen. Tot aan zijn laatste snik toen hij aan malaria stierf in de jungle van Laos was hij een diepgelovig man. Zijn dood werd in de wetenschappelijke wereld van die tijd als een groot verlies ervaren.

Zijn bekendste boek is :
Afbeelding
Een van zijn bekendste daden is de minutieuze beschrijving van Angkor Wat in Cambodja. De tempel was al heel lang in het westen bekend maar Mouhot’s beschrijving en zijn tekeningen hebben in zijn wereld faam gemaakt. Zie bijgaande tekening van het paviljoen.
Afbeelding
Toelichting:

Foto Mouhot:
"Henri Mouhot" by The original uploader was Easter Monkey at English Wikipedia - Originally from en.wikipedia; description page is/was here.. Licensed under Public Domain via Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... Mouhot.jpg

Boek Mouhot:
"Henri Mouhot Voyage" by Henri Mouhot - mybook. Licensed under Public Domain via Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... Voyage.jpg

Paviljoen Angkor Wat:
"Pavillion of Angkor Wat" by Henri Mouhot (May 15, 1826 — November 10, 1861) - my book. Licensed under Public Domain via Commons - https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... or_Wat.jpg


prajak
Volwaardig lid
Volwaardig lid
Berichten: 17884
Lid geworden op: zaterdag 21 juni 2008, 00:24

Re: Verhalen uit het oude Siam; tour d'histoire

#15 Bericht door prajak » woensdag 10 februari 2016, 00:02

Geschiedverhalen over Siam (deel 14)
(290)

Bron:
Voornamelijk: Siam, Land of the White Elephant: as it was and is.
George Blagden Bacon (1836-1879)

SIAM; Chantaboun en de golf

1858; Henri Mouhot besluit mee te reizen over zee van Bangkok naar Chanthaburi. Daar gaat hij per rivierboot het achterland bezoeken. Tenslotte koopt hij zelf een boot om de vele eilanden voor de kust van de Golf van Siam te zien.

De reis naar Chanthaburi wordt hier geplaatst naar zijn eigen verhaal. De reis naar de eilanden en naar het achterland volgt later.

==

Naar Chantaboun

‘ Mijn bedoeling was Cambodja te bezoeken. Dat kan alleen door aan boord te gaan van een Chinese jonk of een vissersboot en dat deed ik op 28 december. Mijn reisgezel was Niou, een inwoner van Annam die op school is geweest bij katholieke priesters in Bangkok en goed Frans spreekt en dus als tolk kon dienen. ‘
Afbeelding
‘ De boot was erg klein en verre van gerieflijk. Naast ons waren ook nog aan boord twee mannen en twee kinderen van een jaar of dertien. Ik was blij verrast met de schilderachtige aanblik van de kleine eilandjes in de golf maar de tocht duurde toch stukken langer dan verwacht, geen drie dagen maar acht door sterke tegenwind. ‘

Op een zandbank

‘ We kregen een ongeluk dat fataal werd voor een van onze reizigers maar net zo goed fataal had kunnen aflopen voor ons allemaal.

In de nacht van 31 december maakte de boot flink vaart door een stevige wind. Ik zat onder beschutting van een bladerdak op gevlochten bamboe tegen de regen en de kou van de nacht, en zei vaarwel tegen het afgelopen jaar, verwelkomde het nieuwe jaar en bad dat het goed zou zijn voor mij en allen die me lief zijn.

De nacht was zwart; we waren twee mijl van land af en de bergen tekenden zich af tegen de horizon in de verte. De zee was geweldig mooi en lichtte op zoals alle reizigers over de dieptes kennen. Wij waren al een paar uur gevolgd door haaien die een lumineus en golvend spoor nalieten.

Het was stil in de boot; je hoorde niets anders dan de wind die door het tuigage blies en het geluid van de golven. Ik voelde me op dat middernachtelijk uur alleen en ver van allen die ik liefheb - een droefheid die ik tevergeefs trachtte af te schudden. Ik was onrustig en had daar niet op gerekend.

Plotseling een zware schok; en nog een, en toen bleef de boot liggen. Iedereen schreeuwde, de schippers kwamen naar voren lopen, het zeil werd gestreken en toortsen aangestoken. Helaas werd een van de afgeroepen namen niet beantwoord.

Een van de jonge jongens die op dek had geslapen was door de schok in zee geworpen. We zochten tevergeefs naar hem en hij is ongetwijfeld prooi geworden van de haaien.

De boot was slechts aan een kant licht beschadigd en eenmaal vlot gingen we voor anker onder de kust.

De rede van Chantaboun

‘ Op 3 januari 1859 gingen we door een wilde zee over de golf van Chantaboun en zagen we de leeuwenrots die aan het uiteinde van een kaap aan de haven staat. Van afstand lijkt het op een slapende leeuw en het is moeilijk te geloven dat de natuur zonder hulp deze bijzondere kolos heeft gevormd.
Afbeelding
De Siamezen, een achterdochtig volk, hebben diepe eerbied voor deze steen net zoals ze dat voor alles hebben dat buitengewoon of schitterend is.

Er gaat een verhaal dat de kapitein van een Engels schip die aanmeerde in de haven en de leeuw zag hem wilde kopen maar dat de gouverneur dat weigerde. De boze kapitein vuurde toen meedogenloos al zijn wapens of op het arme dier. Dit staat zo in Siamese dichtregels als een aandoenlijke klacht tegen de wreedheid van westerse barbaren.

Op 4 januari om 8 uur in de morgen kwamen we aan in de stad Chantaboun die aan de oever ligt op een mijl of 7 van de bergkam af.

De christelijke Annamieten vormen een derde van de bevolking; de anderen zijn Chinese kooplieden en heidense Annamieten en Siamezen.

Annamieten zijn vissers die van origine komen uit Cochin-China om te vissen in het noordelijk deel van de Golf van Siam en ze zijn gaan wonen in Chantaboun. Iedere dag, ook tijdens koud weer, werpen ze hun netten uit in de baaien langs de kust of in het rustiger water tussen de eilanden. ‘

Toelichting

Chantaboun; provincie Chanthaburi, stad Chanthaburi, stad of rivier Chanthaboon.

Annam; Frans protectoraat in het midden van het huidige Vietnam. Annamieten; mensen uit Annam.
Cochin-China; zuidelijk deel van het huidige Vietnam.

Lion Rock; ingang van de haven nabij Laem Sing, de monding nabij Chanthaburi.

Foto moderne Chinese jonk: Self-published work by Botaurus-stellaris, CC BY-SA 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1007396

Foto Lion Rock; rechten van derden onbekend, website: http://chanthaburi.tumblr.com/post/15614324568

Plaats reactie

Terug naar “Cultuur”