Een-kwee-nie-vier

[prajak]

Dus vandaag is het zover. Weer eens zover. Met de moed in de schoenen naar de immigratie voor verlenging met een jaar.

Op de vroege morgen aan de koffie praat ik met iemand van Ome Sam die het ook weer eens is gelukt en die beurt me op met de mededeling dat ‘hij’ er nog zit….. de man uiterst rechts aan de tafel, gezien vanuit de positie van de farang. De man die in diverse forums als ‘lastig’ wordt omschreven en twee weken geleden de inkomstenbrief van de ambassade zag (ik zat er voor de 90 dagen) en direct afkeurde want die brief was getekend met een viltstift. ‘Zo kan ik niet controleren of de brief echt is’, zei hij. Dus heb ik overleg gepleegd met de ambassade en men was zo vriendelijk dat te corrigeren.

Vriendelijk, ja, zeker. De mevrouw die de eerste handtekening zette werkt er niet meer, en ook de meneer die ik voor de tweede keer wil bellen blijkt er al weg te zijn, maar de nieuwe mevrouw is heel aardig en maakt een nieuw papier.

Nu heb ik een afwijking. ‘Klopt’, zullen enkele forumleden zeggen, maar ik bedoel dat ik een te goed geheugen heb en ik zie direct aan de brief van de ambassade dat het paspoortnummer niet goed is overgenomen. Het nummer begint met ABCJ en op de brief staat ABC3. O jee ! Nu kom ik in tijdnood als ik een nieuwe brief moet vragen en dan vertalen en dan de consulaire dienst van het Thaise BuZa want op 30 augustus is het echt de laatste dag, dat haal ik niet meer.

De mevrouw is nu heel resoluut: Ik mag een scan sturen van de brief en van mijn paspoort en morgen reeds stuurt ze per EMS een correctiebrief in het Thais naar me toe. Gratis want het is haar fout, geeft ze eerlijk toe. En twee dagen later is die brief binnen. Ik overleg met Ben en we besluiten de brief niet te openen en onder de stukken te bewaren. Want het kan best zijn dat men het niet ziet…de vertaalster zag het ook niet, de consulaire dienst zag het evenmin. Waarom zou een politiemeneer/mevrouw het dan wel zien ?

Dus vanmorgen eerst naar de Kasikorn bank voor de brief met het saldo en dat het geld uit het buitenland komt want op onze immigratie moet die brief van dezelfde dag zijn. Sterker nog, ik mag na afgifte van die brief niet eens pinnen voordat men heeft gestempeld…..

En om half 2 naar de immigratie met in mijn handen een keurig plastic mapje met daarin

Aanvraagformulier met iets te kleine foto en niet ouder dan 6 maanden (liefst 4x6 cm maar ja….)
Paspoort
Kopietjes van alle paspoortpagina’s waar wat op staat
Kopie van de entrycard, kopie van het oude non im O uit 2003
De brief van de ambassade en de vertaling en de stempels van de consulaire dienst
Twee bankboekjes (want er raakte er een vol….)
Kopietjes van die twee bankboekjes
Kopie huisboek en ID verhuurster
En in de zak 1.900 baht en de envelop van de ambassade…..

Ik kom daar binnen om 13.40 uur want ik woon er dichtbij en zie dat van de 4 plaatsen aan de lange tafel er maar 2 bezet zijn, stoel1 en stoel2. Dat kan, want van 12 tot 13 uur is lunchtijd en ik mag aannemen dat de laatste rijstkorrels wat meer tijd vergen….. Stoel2 is bezig met een farang voor de 90 dagen, stoel1 kijkt toe. Dan komt stoela3 binnen, inderdaad, een mevrouw.

Stoel1 roept me. Wat ik kom doen. Pii zeg ik; jaar. Ik mag plaatsnemen tegenover stoela3. Die neemt mijn spullen, keurig op volgorde, in ontvangst en begint met het pakje eens stevig door elkaar te husselen. Ze bekijkt de bankboekjes en de kopietjes en zal mogelijk het item ‘geldstroom’ uit dit forum wel eens willen meemaken….haar inkomen als luitenant zal ook niet denderend zijn.

Als het pak voldoende door elkaar geschud is blijkt stoel2 klaar met de klus en schuift ze het pak naar rechts door. En ik mag ook opschuiven, en zit nu tegenover stoel2. Die pakt het voortvarend aan en neemt een pen ter hand. Hij buigt zich over de kopietjes van de bank en komt er niet uit. Stoela3 wordt om raad gevraagd en samen slaan ze aan het rekenen, er komt een zakjap bij, en tenslotte wordt een bedrag opgeschreven: 600.000 baht.

‘Meneer, u heeft 600.000 baht in de bank !’.

‘O ?’ Ja, dat zal dan wel. Blijf lachen in dit land wat er ook gebeurt ! Ik weet zeker dat er 250 k baht op de bank staat want toen het vorige boekje vol was, met 350 k baht op de bank, kreeg ik een nieuw boekje. En in het ‘volle’ boekje staat een groot stempel en een handtekening van de bankmeneer op de laatst bedrukte pagina en een kind kan zien dat het saldo is ‘getransporteerd’ naar een nieuw boekje maar de mensen hier klaarblijkelijk niet……

Dan komt een brief uit de la. Ik moet 800 k baht hebben voor de combinatieregeling. Vier reebruine ogen kijken de farang aan…..(Vrij naar de Selvera’s…weblink http://www.youtube.com/watch?v=FgNsL8ljxxU als je nog eens wilt genieten….). Ik waag het mijn vingers in mijn eigen stapel te steken en vis er de brief uit van de ambassade en van de consulaire dienst. Ha, dit is kaassie. Het wordt uitbundig bestudeerd.

Verrek, het is in euro ! Wat de euro waard is ? Ik zeg 38-en-een-beetje. Ja, hoeveel dan ? 38 zeg ik. Daar komt het rekenijzer en men schrijft op een kladje 832 k baht. Stoela3 merkt nu op dat mijn inkomen al genoeg is en dat men de 600 k baht op de bank mag vergeten.

Nu komt stoel4 in aktie. De meneer bekijkt met argusogen de brief van de ambassade en van de vertaalster maar kan niet op tegen de fraaie, geplakte stempels van de consulaire dienst die bevestigen dat de handtekeningen juist zijn. En niemand ziet dat het paspoortnummer niet klopt, en niemand ziet dat de vertaalster van mijn inkomen eindigend op 982 een keurige 902 heeft gemaakt…..

Stoel2 begint nu met het zetten van een indrukwekkend stempel en kleine stempeltjes en handtekeningen en ik begin al blij te worden. Het is weer gelukt. Dan komt stoela3 in aktie. Ik moet verhuizen naar tegenover haar en moet een brief tekenen dat ik direct het land uitgesode….word als ik de regels overtreed. Er staat niet bij welke regels en ik heb ook geen zin dat te vragen.

Dan roept stoel1 me. Ik moet tegenover hem gaan zitten en ik zie het al: een webcam. Men maakt een foto van mijn gesmoelte. Ik kan nog net die paar haren een keurig aanzien geven en een smile produceren en ‘klik’ het is gedaan, ik sta geboekt. Meneer stoel1 draait tevens een nieuw 90-dagen ding uit waarin staat dat ik me uiterlijk 12 november moet melden.

Nu roept stoela3 me weer. Ik verhuis weer, net een stoelendans. Ze heeft uit de printer een keurige kwitantie gedraaid en of ik 1.900 baht wil dokken. Die heb ik gereed. Uit een prive knip komt 100 baht en die ploffen voor me neer en ik stop ze in mijn zak.

Stoela3 reikt me mijn paspoort aan. En vraagt me volgende keer een foto mee te nemen van 4 x 6 cm….. En ik krijg een formulier om mijn tevredenheid over deze immigration uit te drukken. Met een big smile beloofd dat in te vullen. Nou, ze zoeken het maar uit. Wat een groep onvermogen zeg !

Maar ik ben weer een jaar onder de pannen !

[RuudThai]

Wat een stelletje opgeblazen onbenullen zeg! Ik zou niet blijven lachen maar ze @#$%&* de waarheid vertellen. Dat heb ik 1 x gedaan in Nakhon Phanom toen ik daar nog moest zijn en een juf vond dat ik nieuwe copietjes moest maken van het bankboekje omdat bij elke mutatie er een voorloopnul stond die een beetje wazig was. Dat verdomde ik en gaf zelfs een ferme tik op de balie waarop het hele personeel stijf van schrik stond, de baas naar voren kwam, de copietjes en het origineel bekeek en zei dat het goed was. Daarna stond ik binnen 5 minuten buiten met de verlenging....
Ik laat me niet piepelen door zo'n stelletje mieren*ukers.
En de volgende 2 jaren had ik een uitstekende verhouding met de mensen daar, steeds dezelfde die mijn scene hadden meegemaakt...
Nu zit het in Sakon Nakhon en daar zijn ze gelukkig erg soepel en klantvriendelijk.

[prajak]

Dat werkt niet overal ! Je hebt mazzel gehad, ze hadden je weg kunnen sturen en tig extra dingen kunnen vragen. In dit land helpt alleen blijven lachen. Zolang je lacht ben je als een paling in een emmer snot....

[driver]

Wat een geklooi om dat voor elkaar te krijgen met al die rompslomp.
Net als Ruud was ik ook niet rustig gebleven denk ik als me dit zou gebeuren

Mocht ooit de tijd komen dat ik ook dat gedoe moet ondergaan neem ik wel iemand mee die me wat kan helpen ter plekke anders komt het niet goed denk ik of na veel tam tam maken misschien

gr driver

[printen44]

Morgen is voor mij de dag des oordeels. Nou, dag des oordeels. In Chiang Mai zijn ze niet moeilijk. Het is alleen wat lang wachten, maar als je aan de beurt ben, dan is de verlenging van je visum binnen 10 minuten gepiept.

Men kijkt alleen het formulier van de Ambassade na, rekent met een zakjappaner uit hoeveel zoveel euro maal zoveel is en alle andere papieren worden opzij geschoven.

Niks vertalen van formulieren en gelegaliseerde handtekeningen. Een vriendelijk praatje kan er ook nog af. Verleden jaar vroeg ze hoe het in Nederland was geweest. Ze kan dat zien aan de stempels van in en uitreizen. En dit jaar zal men wel vragen hoe het in Namibie was, want daar zijn ook stempels van.

De Immigration in Chiang Mai is te klein behuisd, je moet lang wachten, maar men is uiters vriendelijk, geeft goede informatie en helpt waar het nodig is.

Toen mij moeder overleed, had ik binnen vijf minuten mijn re-entry, en werd ik gecondoleerd.. Ik hoefde niet aan een tafel of zoiets. nee, men kwam alles halen bij de tafel in de koffietent en kwam alles mooi brengen aan diezelfde tafel, met excuses dat het zo lang duurde (vijf minuten) en nogmaals werd ik gecondoleerd.

Geen kwaad woord over de Immigration van Chiang Mai. Maar je weet het nooit wat je een jaar later te wachten staat, dus afkloppen......

[pcbiker]

Tjeemig,en ik moet dat allemaal nog ondervinden

Het zweet breekt me al uit als ut zo gaat,wat een gedoe!!

[prajak]

Pcbiker, het verschilt per imm post. In NK hebben ze veel minder te doen dan vroeger toen ook Udon en Khon Kaen hier werd gedaan maar die provincies hebben nu eigen kantoren. Buengkan is afgesplitst en heeft misschien ook een eigen post. Tja, en als 4 mensen minder toe doen hebben dan gaan ze werk 'maken'.....

Chiang Mai is vriendelijker leer ik van Printen maar kort geleden schreef iemand dat voor de huwelijks verlenging in C-mai regels gelden van ZES maanden geld in de bank.... Er zijn nog Imm posten die een doktersbriefje vragen hoor ik wel eens. Er zijn ook Imm posten waar ze niet moeilijk doen. Het hangt helemaal van jouw woonplaats af. Maar om die te laten afhangen van een Imm post.....

Nee, een Thai die in NL wil wonen heeft veel meer rompslomp te doorstaan. En meer kosten aan zijn of haar broek.

[travelalone]

@printen,
Je kan tegenwoordig bij de immigratiedienst in Chiang Mai online een afspraak voor een extension van je visum maken.
Op deze link staat de que online: http://chiangmaiimm.com/th/queue-online.html
Denk er wel om dat de je de Thaise versie gebruikt want het is de automatiseerders nog niet gelukt om de engelse versie goed door te linken.
Dit systeem werkt perfect, bij binnenkomst ff melden aan de balie dat je er bent en op de afgesproken tijd wordt je naam omgeroepen.

V.w.b. de bankrekening voor een marriage extension in CM, dit is nog steeds drie maanden.

[prajak]

Drie maanden ! Gelukkig maar, want in deze link stond 6 maanden....

http://www.thailandforum.nl/viewtopic.p ... s#p8199010

[dutch]

Drie maanden ! Gelukkig maar, want in deze link stond 6 maanden....

http://www.thailandforum.nl/viewtopic.p ... s#p8199010

We zullen nooit moeten vergeten dat er overal duidelijk vermeld wordt dat:"additional information can be requested at the discretion of the officer.
Ik zelf heb bijzonder veel geluk met de houding van de ambtenaren bij de immigration van Korat en heb in 7keer Korat en 1 keer Suan Plu,nog nooit enig probleem gekend.Toch hoor je ook af en toe van horror verhalen bij office Korat.
Feit blijft dat de officers gewoon om extra zaken kunnen vragen zonder dat je daar tegen kan protesteren.

[travelalone]

Drie maanden ! Gelukkig maar, want in deze link stond 6 maanden....

http://www.thailandforum.nl/viewtopic.p ... s#p8199010

Dit werd dus niet door mij verteld.
Op mijn vraag hoe en waar hij de info heeft ontvangen is ook verder niet meer op gereageerd.

Ik zelf ben een maand geleden nog voor een marriage extension naar de immigratie van CM geweest en op mijn rekening stond 3,5 maand daarvoor 400.000 bath. Dit werd dus gewoon geaccepteerd.

[printen44]

Het was vandaag V-dag. Dat staat voor verlengingsdag. Het visum moet jaarlijks worden verlengd en dat is uiterlijk 21 augustus. Je gaat altijd een paar dagen eerder en dat was dus vandaag.

Het daadwerkelijke arbeid aan dat verlengen door de betreffende officier van Immigration is minder dan tien minuten. Maar dat is slechts de fractie van de tijd die je nodig heb. Laat ik bij het begin beginnen.

Om half zes opstaan. want er worden slechts 40 verlengingen per dag verwerkt bij Immigration van Chaing Mai. Even voor zes uur rij ik dan naar Immigration. Ik hoop dat ik een van de eerste ben. Niet dat ik om zes uur geholpen wordt, maar er ligt een lijst en daar vul je je naam in. Ik kom om tien over zes aan bij Immigration en het hek is open. Zal ik de eerste zijn? Vergeet het maar. Er zitten al een paar mensen op de stoelen buiten en de lijst ligt op een tafeltje. Ik vul mijn naam in en ben nr. 23. Om kwart over acht zullen de nummers worden uitgedeeld op basis van dat lijstje van namen.

Dus weer naar huis, drink een bak koffie en tegen kwart over zeven weer naar Immigration. Het kantoor is al open en ik zit met nog een 100 anderen in de wachtkamer. De lijst, ik kijk er even op, is nu 78 namen vol. Met een praatje in perfect Engels geeft de officier, die de nummers uitdeelt, een korte samenvatting van de gang van zaken. Bij de nummermachine roept hij de naam op en krijg je een nummer.

Op het lijst staan namen die een 90-dagen doen, studenten etc. Vol verwachting wacht ik dat ik mijn naam hoor en ik krijg nr. 220. De verlengingen zijn vanaf 201 bij tafel 5 en 6. Ik krijg het laatste nummer dat die ochtend zal worden verwerkt. Dat is dus tegen half twaalf, want tussen twaalf en een is Immigration gesloten. Men moet toch ook eten, nietwaar? Voor een aantal mensen is het wat zuur. De nummers zijn uitgedeeld en men kan morgen terugkomen. Een man kwam van Utteradit en dat is bijna 200km ver en kan morgen terugkomen. Hij wordt wel morgen met voorrang geholpen.

Ik bel een goede vriend op en ik ga daar lekker een bak koffie drinken en wat kletsen. Ik wordt toch de eerste twee-en-een-half uur niet geholpen. Tegen elf uur kom ik weer bij Immigratin en er zijn nog drie wachtende voor mij. Ik nestel me in een stoel en wacht af.

Om half twaalf ben ik aan de beurt en de dienstdoende officier is vriendelijk en maakt een praatje, terwijl hij door de papieren snuffelt. Uiteraard moet ik kopieen laten maken, ondanks dat ik een kruiwagen vol kopieen meenam. Er moesten kopieen worden gemaakt van alle oude verlengingen in het paspoort, dus van 2009 af. Ach, de dame in het restaurant die een kopieerapparaat heeft moet toch ook leven, nietwaar? De kopieen gehaald en weer naar de vriendelijke officier.

Die had alles goedgekeurd en het paspoort krijgt dus de nodige stempels en handtekeningen. Even drie keer mijn handtekening gezet op wat formulieren en ik heb de verlenging van het visum. Er wordt niet geken naar een Thaise bankrekening, niet naar alle andere papieren die ik heb meegenomen. Nee, de kopieen van wat ik meenam en de jaaroverzichten van mijn geldverstrekkers is voldoende. Ik voldoe ruim aan de gestelde inkomenseis.

Ik betaal de officier 2000 baht. De verlenging kost 1900 baht, dus krijg ik 100 baht terug. Tevens moet de "Inspector" een handtekening zetten. De lezer begint het al aan te voelen. Het is tegen twaalf uur. De handtekening en de nota van 1900 baht met het wisselgeld, een honderd baht biljet, dat is een minuut werk. Dat paspoort komt dan terecht bij de Informatiebalie, waarop mijn naam wordt afgeroepen, als ik het verkrachten van mijn naam kan verstaan, en ik kan het paspoort en de 100 baht ophalen.

Maar het is twaalf uur. Er verschijnt een bordje bij die Informatiebalie met de woorden: "Closed between 12-00 and 13.00 hours". Ik naar die balie en vraag aan de betreffende dame of mijn paspoort er niet is. Ik krijg het antwoord dat ik over een uurtje terug kan komen, want zowel de "Inspector" als de dienstdoende dame gaan eten. Dus ik moet een uur wachten op iets wat binnen een minuutje klaar is. Ik hou mezelf in om die dame niet over de toonbank te trekken en die de wachtkamer in volgelvlucht te laten zien en zeg lachend als een boer die kiespijn heeft: "Mai pen rai".

Nu is Airport Plaza, een groot winkelcomplex om de hoek, dus ik daar naartoe. Ik moest er toch zijn voor lege CD's. Kom ik op die afdeling, zijn er geen CD's. Ik moet CD-RW hebben. "No hep" zegt het meisje. Het is een grote winkel en hele rekken staan vol met DVD-RW, maar die moet ik niet hebben. Mijn gemoed was al aangetast, dus roep ik in die winkel: "Potverdomme, het enige wat Thailand kan zeggen is : "No hep".

Maar goed, ik weer om een uur naar Immigration en ik kreeg mijn paspoort en de 100 baht terug. Tegen half twee was ik weer thuis en ben wel even in de middag plat gegaan. Een middagtukje van twee uur.

Het volgende huzarenstuk is het verlengen van mijn Thais rijbewijs. In september, want ik moet weer even bijkomen.

[prajak]

Los van de wachttijd gaat het bij jouw gemakkelijker dan bij ons. Maar ook jij bent weer verzorgd.

[prajak]

Printen, heb je inmiddels ergens Nohep kunnen kopen of zal ik a.s. maandag er een doos Nohep bijdoen ? Dan moet je wel zeggen welke kwaliteit Nohep je wilt en hoeveel stuks.

[printen44]

Ach, Prajak, Hier in Chiang Mai, wat toch groter is dan Nong Khai, kan je zoveel als je wilt "noheps" krijgen. Vandaag zelfs twee keer.